آزاتیوپرین (AZATHIOPRINE)

 اطلاعات عمومی

آزاتیوپرین یک داروی سرکوبنده ایمنی است که برای جلوگیری از پس زدن اعضای پیوندی توسط دستگاه ایمنی بکار می‌رود. همچنین این دارو، در موارد شدید بیماری آرتریت روماتوئید که به درمان‌های مرسوم پاسخ نداده است. استفاده می‌شود. آزاتیوپرین در درمان بیماری‌های خودایمنی و کلاژنی (نظیر پلی میوزیت، لوپوس اریتماتور، میاستنی گراو و درماتومیوزیت)، در مواردی که کورتون‌ها مؤثر واقع نشده‌اند، بکار می‌رود.

آزاتیوپرین به علت خطر عوارض جانبی جدی که دارد تنها باید تحت نظارت مستقیم پزشک استفاده شود. از عوارض مهم آن می‌توان به سرکوب تولید سلول‌های سفید خون و در پی آن افزایش خطر عفونت و نیز خونریزی شدید اشاره کرد.

طبقه بندی

گروه دارویی: ضدروماتیسمی و سرکوب کننده ایمنی 

خطرات ناشی از مصرف زیاد: متوسط

میزان وابستگی: کم

نسخه پزشک لازم است.

نام های تجاری: آزامون، ایمونوپرین، ایموران، اوپریسین

اطلاعات دارویی

دارویی که تجویز شده برای درمان بیماریتان مناسب است از تغییر دوز آن بدون دستور پزشک خودداری کنید.

شکل دارویی: قرص و آمپول

تعداد دفعات و زمان مصرف: معمولا یکبار روزانه همراه یا بعد از غذا

مقدار مصرف در بزرگسالان: دوز دارو ابتدا براساس وزن بدن و نوع عارضه‌ای که به وجود آمده و سپس براساس پاسخ درمانی تنظیم می‌شود.

شروع اثر: ۴ – ۲ هفته، اثر ضدروماتیسمی آن تا ۸ هفته یا بیشتر ظهور نمی‌کند. 

مدت اثر: اثرات سرکوب کننده ایمنی تا چندین هفته پس از توقف مصرف دارو ادامه خواهد یافت.

رژیم غذایی توصیه شده: هیچ

ذخیره سازی: در ظرف دربسته در دمای اتاق به دور از نور و دسترسی اطفال نگهداری شود.

فراموش کردن یک وعده مصرف دارو: به محض یادآوی مصرف کنید و سپس طبق روال قبلی مصرف را ادامه دهید. اگر بیش از دو نوبت مصرف دارو را فراموش کردید، با پزشک خود مشورت کنید.

قطع مصرف دارو: بدون مشورت با پزشک مصرف دارو را متوقف نکنید. اگر به منظور جلوگیری از رد پیوند مصرف شود، توقف مصرف می‌تواند به وازنش پیوند بیانجامد.

مصرف بیش از اندازه: معمولا مصرف ناآگاهانه مشکل خاصی بوجود نمی‌آورد ولی اگر بیش از آن مصرف شود و باعث تهوع، استفراغ، دردهای شکمی و اسهال می‌شود سریعا به پزشک اطلاع دهید.

مصرف طولانی مدت: ممکن است افزایش مختصر خطر برخی سرطان‌ها با مصرف طولانی مدت آزاتیوپرین وجود داشته باشد. تغییرات خونی نیز ممکن است رخ دهند. برای جلوگیری از عوارض پوستی نباید در معرض نور خورشید قرار گرفت.

کنترل و پایش: آزمایش خون دوره‌ای ضروری است.

توصیه های ضروری

• ممکن است در طی مصرف این دارو دچار ریزش مو شوید، برای جلوگیری از آن دوز دارو را با مشورت با پزشک کاهش دهید.
• بهتر است دارو را همراه غذا مصرف کنید.
• دوره درمان در بیماری روماتیسم مفصلی بیش از یکسال به طول می‌انجامد.

نحوه دفع دارو: این دارو از راه ادرار دفع می‌شود.

اقدامات احتیاطی خاص

مطمئن هستید پزشکتان می‌داند که:

• مشکلات مزمن کبدی یا کلیوی 
• سابقه حساسیت به آزاتیوپرین با سایر داروهای این گروه وجود داشته است.
• سابقه ابتلا اخیر به زونا یا آبله مرغان وجود دارد.
• دچار عفونت شدید هستند.
• مشکلات خونی دارد. 
• سایر داروها را هم زمان مصرف می‌کنید.

دوران حاملگی: توصیه نمی‌شود.

دوران شیردهی: مقادیر اندک دارو از شیر عبور می‌کند و ممکن است برای شیرخوار مضر باشد.

نوزادان و کودکان: مشکل خاصی وجود ندارد.

بالای ۶۰ سالگی: به علت افزایش احتمال عوارض جانبی، کاهش و دوز الزامی است.

رانندگی و مشاغل پرخطر: از آنجا که آزاتیوپرین سبب گیجی می‌شود، تا زمانی که اثر دارو بر بدن شما مشخص نشده است، از مصرف آن بپرهیزید.

الکل: مشکل شناخته شده‌ای وجود ندارد.

عوارض جانبی

اختلالات گوارشی و عوارض جانبی خونی می‌تواند به گلودرد، تب و ضعف منتهی شود. خونریزی نامعمول یا کبودشدگی در هنگام مصرف دارو می‌تواند علامت کاهش میزان پلاک خوان باشد.

تداخل دارویی (مصرف همزمان با سایر داروها) 

• آلوپورینول (ضدنقرس)، آزاتیوپرین اثرات و سمیت آلوپورینول را افزایش می‌دهد، باید دوز آلوپورینول را کاهش داد.
• وارفارین (ضد انعقاد)، آزاتیوپرین از اثرات وارفارین می‌کاهد.
• کوتریموکسازول و تری‌متوپریم (آنتی بیوتیک)، مصرف این دارو همراه با آزاتیوپرین سبب افزایش خطر ایجاد مشکلات خونی می‌شود.
• کورتون‌ها، سبب افزایش خطر عفونت و مشکلات روده‌ای می‌شوند.

سفارش از داروپین