سلامت
احتقان چیست؟ علایم و راه‌هایی برای تسکین علایم
احتقان
ساعت شلوغی در ریه‌های شما است. شاهراه برونشی شما، با احتقان سپر به سپر، به سختی متراکم شده است و شما در حال بوق زدن و یا سرفه کردن، هستید.
هر دمی آغاز یک جدال است، برون دادن هوا از گلوگاه تنفسی احتقان، برای افراد مختلف مفاهیم متفاوتی دارد.
گروهی از افراد آنرا سخت شدن ریه می‌دانند.
گروهی دیگر آنرا به معنی مشکلی در تنفس و یا احساس تنگی نفس می‌گیرند.
این گفته دکتر ریچارد شلدون فوق تخصص بیماری‌های ریوی است.
چنانچه احتقان را سختی و سفتی سینه در نظر بگیریم، احتمالا مبتلا به آسم هستید.
در چنین مواردی در حین تلاش برای خارج ساختن هوا از برونش‌های تنگ و متورم سرفه خشک و خس خس سینه وجود دارد.
احتقان و سفتی، همچنین می‌تواند نشان دهنده مشکلات قلبی باشد.
به دلیل آنکه قلب نمی‌تواند به خوبی پمپ کند، شش‌ها انباشته از مایع می‌شوند.
نشانه‌های راهنما شامل موارد زیر می‌باشند.:
- تورم مچ پا
- تنگی نفس
- بیدار شدن در خلال شب در اثر مشکلات تنفسی
- درد قفسه‌ی سینه
- تپش قلب
- سابقه مشکلات قلبی
آنچه علایم به شما می‌گویند
برخی از مردم هنگامی که از احتقان شکایت دارند، آنرا به صورت وجود اخلاطی در درون ریه‌ها بیان می‌کنند، که در هنگام سرفه مقدار زیادی از آن را بیرون می‌دهند.
اگر احساس سوزش در راه‌های هوایی دارید و یا هنگام تنفس به مانند آن است که از میان یک لوله بلند نفس می‌کشید، احتمال آن وجود دارد که دستگاه تنفس شما در اثر عفونت یا عامل محرک دیگری آزرده شده باشد.
برخی محرک‌های آزاردهنده با تحریک برونش‌ها موجب می‌گردند تا آنها به منظور حمله متقابل مقدار تولید خلط را افزایش دهند.
دکتر آن دیویس دانشیار طب در شاخه بیماری‌های ریوی در دانشگاه نیویورک ادامه می‌دهد، محرک‌های موجود در هوا مانند آلودگی‌های هوا، گرد و غبار، گرده گل‌ها، دود و یا بخارات شیمیایی، می‌توانند مسبب چنین مشکلاتی باشند.
اگر عامل اصلی آنهایی باشند که بر شمردید، به زودی پس از گریز از مواجهه با آنها، احتقان برطرف خواهد شد.
البته در برخی موارد ممکن است زمانی به طول ۶ تا ۸ ساعت مورد نیاز باشد.
دکتر چارلز فلتون استاد بیماری‌های ریوی دانشگاه کلمبیا می‌گوید: چنانچه احتقان به وجود آمده ناشی از یک عفونت باشد، احتمالا به آن پی خواهید برد.
در این حالت خلطی را که با سرفه بیرون می‌دهید به رنگ زرد، سبز و یا قهوه‌ای خواهد بود.
تب و لرز نیز وجود دارد، و حال عمومیتان نیز چندان خوب نیست.
این عفونت می‌تواند از یک سرماخوردگی ساده تا برونشیت شدید و یا ذات الریه باشد.
برونشیت مزمن خفته و آمفیزم نیز ممکن است در اثر میکروب‌های ضعیف‌تر از وضعیت آرام خود خارج گردیده و تحریک شوند.
چه هنگامی به پزشک خود مراجعه کنید
- به همراه احتقان، سرفه و خس خس سینه دارید و خلطتان تغییر رنگ داده است. تب و لرز نیز وجود دارد.
- درد قفسه سینه، بی‌نظمی در ضربان قلب، تورم در مچ پا و سابقه بیماری قلبی نیز دارید.
- مشکلات تنفسی و یا تنگی نفس دارید.
تسکین علایم
همانگونه که با ترافیک خیابان‌ها مماشات می‌کنید، باید تا برطرف شدن احتقان نیز مقداری صبر کنید.
در اینجا نکاتی برای آسان نمودن تحمل، و اجتناب از بروز آن خواهد آمد.
مایعات زیاد مصرف کنید.
دکتر فلتون توصیه می‌کند: به مقدار زیادی مایعات بنوشید تا ترشحات انباشته شده در شش‌ها رقیقتر شوند.
حمام بگیرید.
در صورت وجود عفونت قرارگرفتن در حمام بخار می‌تواند تا حدودی موجب تسکین علایم گردد.
هوای مرطوب و گرم در شما احساس بهتری به وجود خواهد آورد، البته برخی از افراد هنگامی که در معرض بخار قرار می‌گیرند، وضعیتشان وخیم‌تر می‌شود.
در هر حال تعیین اثر بخشی این روش، از طریق سعی و خطا امکان‌پذیر است.
چای بنوشید.
دکتر دیویس توصیه می‌کند که نوشیدنی گرم بنوشید تا موجب نرم شدن ترشحات شش‌ها شود.
معجون چای، عسل و لیموترش از یک سو به تسکین گلودرد کمک می‌کند و از سوی دیگر کافئین موجود در چای و قهوه خود می‌تواند به اتساع راه‌های هوایی یاری رساند.
چیزی برای سرفه خود مصرف کنید.
شربت‌های سینه حاوی گای‌فنزین به نرم شدن ترشحات انباشته در شش‌ها کمک می‌کنند و بدین ترتیب دفع اخلاط از طریق سرفه را تسهیل می‌نمایند.
از سرکوبگرهای سرفه استفاده نکنید.
اگر احساس می‌کنید ریه‌های شما با اخلاط مسدود شده است و در همان حال سرفه نیز دارید، هرگز از داروهای سرکوبگر سرفه استفاده نکنید شما به سرفه برای دفع این اخلاط نیاز دارید.
شاهراه برونشی را تعریض کنید.
دکتر شلدون می‌گوید: اگر پزشکان علت احتقان شما را آسم تشخیص دهند، باید از متسع کننده‌های استنشاقی و یا خوراکی استفاده کنید.
نقش پزشک را ایفا نکنید.
یکی از اشتباهات این است که خوددرمانی کنید.
آن هنگام که به سراغ داروهای قدیمی خود می‌روید و چند آنتی بیوتیک می‌خورید صرفا میکروب‌ها را قوی‌تر می‌کنید.
دکتر شلدون ادامه می‌دهد: آخرین دفعه‌ای که از این آنتی بیوتیک‌ها استفاده کرده‌اید، میکروب‌ها به وجود آنها در محیط پی‌برده‌اند و سامانه‌ی دفاعی برعلیه آن به وجود آورده‌اند.
در نتیجه شما از دارویی استفاده نموده‌اید که آنها در مقابل آن تجهیز شده‌اند.
دکتر شلدون همچنین توصیه می‌کند که تمامی آنتی بیوتیکی که برای یک دوره‌ی درمانی تجویز شده است باید مورد مصرف قرار گیرد، یعنی بین ۷ تا ۱۰ روز توقف مصرف ییش از این زمان، حتی اگر احساس بهبود کنید، به این معنی است که شما نمی‌خواهید تمامی میکروب‌ها را از بین ببرید.
منبع: کتاب راهنمای کامل علایم و درمان بیماری‌ها برای خانواده
