اختلال تعادل

به صورت طبیعی، چشم‌ها، گوش‌های داخلی، عضلات، مغز و اعصاب در پیوند با یکدیگر در راستای حفظ وضعیت ایستاده شما فعالیت می‌کنند تا بتوانید به امور روزانه خود رسیدگی کنید، شما به ندرت متوجه این همراهی و همکاری منظم می‌شوید، مگر هنگامی که این روند مختل گردد و دچار اختلال تعادل شوید.

علایم

شمار زیادی از بیماری‌ها می‌توانند موجب این اختلال گردند از جمله ناراحتی‌های گوش، انرژی، ضعف عضلات، مشکلات بینایی، آرتریت و حملات مغزی.

چه هنگامی به پزشک خود مراجعه کنید

• هنگامی که علاوه بر این مشکل، تغییر ناگهانی در شنوایی و یا شنیدن زنگ در گوش داشته باشید.
• در تمام مدت احساس کنید گوش‌هایتان گرفته است.
• احساس تهوع داشته باشید و با تعادل خود را از دست داده و بیفتید.

تسکین علایم

در بسیاری از موارد حس تعادل با اندکی تطابق، به حالت اول خود باز می‌گردد.

به آنچه می‌خورید توجه داشته باشید.

برخی از غذاها و افزودنی‌های خوراکی می‌توانند تحریک حساسیت گردند که این خود بر حس تعادل تأثیر می‌گذارد.
دکتر رونالد آمیدی دانشیار جراحی سر و گردن دانشگاه تولن می‌گوید: من خود نسبت به مونوسدیم گلوتامات حساسیت شدید دارم.
این ماده موجب می‌گردد دچار مشکلات تنفسی شوم، البته در پاره‌ای موارد نیز منجر به بروز مشکلات تعادلی می‌شود.
چنانچه مشکوک شوید که یک حساسیت غذایی در بروز اختلال تعادلی در شما نقش دارد، سعی کنید آن غذا را از برنامه غذایی خود حذف کنید، این موضوع را با پزشک خود نیز در میان بگذارید.

در مورد داروهای مصرفیتان پرسش کنید.

عارضه پاره‌ای از داروها اختلال حرکتی است.
از پزشک خود بخواهید داروهای مصرفی شما را بررسی کند، چه آنهایی که از طریق نسخه تهیه می‌کنید و یا آنهایی که آزادانه از داروخانه خریداری می‌کنید.
وی ممکن است داروهای جایگزین را به شما پیشنهاد کند.

از مصرف الکل بپرهیزید.

الکل موجب ایجاد حسی مشابه حس فضانوردان شناور در وضعیت بی‌وزنی، در گوش داخلی می‌شود.
چنانچه شما به طور دائمی و مقدار زیاد الکل مصرف کنید دچار مشکلات تعادلی خواهید شد.
آسانترین راه برای برطرفی و این مشکل قطع مصرف الکل است.

مصرف قهوه را کاهش دهید.

قهوه موجب انقباض عروق و کاهش جریان خون مغز می‌شود.
ما عموما به بیمارانی که دچار مشکلات تعادلی می‌باشند توصیه می‌کنیم نوشیدن قهوه را قطع کنند.
یک تا دو فنجان قهوه در روز مناسب است اما پنج یا شش فنجان هرگز.

افزایش توان عضلانی.

برخی از افراد به دلیل ضعف عضلانی، در حفظ تعادل خود مشکل دارند.
دکتر پیتر رولند متخصص گوش در دانشگاه تگزاس می‌گوید: این افراد می‌دانند برای حفظ تعادل خود به چه چیز نیاز دارند اما توان لازم برای انجام آن را ندارند.
کنترل وزن، برخی از ورزش‌های قلبی عروقی نظیر ورزش‌های هوازی، راه‌پیمایی و استفاده از دوچرخه‌های ایستا برای این افراد بسیار مفید است، به ویژه افراد مسن که می‌خواهند توانایی حفظ تعادل خود را به دست آورند.

از آن استفاده کنید یا آنرا از دست بدهید.

ورزش مرتب می‌تواند در سازگاری سیستم تعادل بدن و بهبود خود به خود آن یاری‌رسان باشد.
جیم بوسکرک، فیزیوتراپیست در مرکز تعادل ویلمت می‌گوید: در هنگام حرکت باید سعی کنید فعالیتی انجام دهید، و در همان حال سعی کنید تعادل خود را حفظ کنید. ورزش‌هایی نظیر تنیس از آن جهت که هماهنگی بین دست و چشم را افزایش داده شما را مجبور می‌کند بر روی یک شی متحرک متمرکز شوید، بسیار مفید هستند.

راه رفتن بر روی سطح نرم را تمرین کنید.

هرچه سطحی که بر روی آن راه می‌روید نرمتر باشد، حفظ تعادل دشوارتر است.
چنانچه راه رفتن بر روی تشک‌های لاستیکی، فرش‌های ضخیم و حتی تشک معمولی را تمرین کنید، ممکن است بیشتر بیاموزید که چگونه مستقیم بایستید و پاهای خود را به گونه‌ای قرار دهید که هنگام راه رفتن بر روی چنین سطوحی احساس تعادل بیشتری داشته باشید.
چنانچه قصد چنین تمریناتی را دارید حتما باید کسی همراه شما باشد تا در صورت افتادن شما را بگیرد.

پناهگاه امنی برای خود فراهم آورید.

امنیت برای افرادی که مشکل تعادل دارند از منزل آغاز می‌شود.
سطوح لیز و لغزنده خطرناک را تغییر دهید، قالیچه‌های پراکنده را جمع‌آوری کنید، از واکس زدن زمین بپرهیزید، در شب چراغ خواب روشن کنید و برای راه پله‌ها نرده بگذارید.
برای حفظ تعادل در هنگام دوش گرفتن، چشم‌های خود را باز نگهدارید.

از قوه تخیل خود استفاده کنید.

تصویر سازی ذهنی می‌تواند به شما کمک کند تا بیاموزید چگونه تعادل خود را به دست آورید.
بدین منظور بر روی یک صندلی بنشینید، جهت به دست آوردن آرامش چند نفس عمیق بکشید.
سپس چشم‌های خود را ببندید و تصور کنید در اتاقی هستید که بر کف آن دو میله متقاطع وجود دارد که ضربدری بزرگ را شکل داده‌اند.
بر روی نقطه تقاطع این دو میله عمودی قرار گرفته است و شما نزدیک آن ایستاده‌اید.
در تصویر ذهنیتان، شما در مرکز این سه میله قرار گرفته‌اید و تلاش می‌کنید تا تعادل خود را حفظ کنید.
هر زمان که حرکت می‌کنید و یا می‌افتید، به جای اول در مرکز بازگردید و تعادل خود را مجددا به دست آورید.
این تمرین را آنقدر انجام دهید تا بتوانید بدون تلاش تعادل خود را حفظ کنید.

منبع: کتاب راهنمای کامل علایم و درمان بیماری‌ها برای خانواده