اپیروبیسین (EPIRUBICIN)

موارد مصرف

اپیروبیسین در درمان سرطان سینه، مثانه، میلوم مولتیپل، لنفوم ها، لوسمی‌های حاد، سرطان رحم، تخمدان، پروستات و دستگاه گوارش مصرف شده است.

مکانیسم اثر

اپی روبیسین از دسته آنتی بیوتیک‌های ضدسرطان است و احتمالا از طریق اتصال به DNA مانع ساخت اسیدهای هسته ای می‌شود.

فارماکوکینتیک

اپی روبیسین توسط کبد متابولیزه شده و عمدتا از طریق صفرا دفع می‌شود.
نیمه عمر دارو ۴۰-۳۰ ساعت است و از سد خونی مغزی نیز عبور نمی‌کند.

عوارض جانبی

لکوپنی یا عفونت، التهاب مخاط دهان و التهاب ریوی از عوارض جانبی شایع دارو هستند. 

تداخل‌های دارویی

این دارو با آلوپورینول،کولشی سین، سایر داروهای تضعیف کننده مغز استخوان، رادیوتراپی و دانوروبیسین تداخل دارد.

نکات قابل توصیه

١- اپیروبیسین نباید در بیمارانی که قبلا مقادیر تجمعی کامل اپی روبیسین و دانوروبیسین را دریافت کرده اند، مصرف شود.

۲- با مصرف اپی روبیسین در فواصل یک هفته‌ای ممکن است خطر عوارض جانبی قلبی و خونی کمتر شود. 

٣- اپی روبیسین را باید به صورت تزریق وریدی آهسته تجویز کرد. به علت تحریک ورید در محل تزریق و احتمال خطر بروز ترومبوفلبیت و نشت دارو به بافت های اطراف رگ، انفوزیون وریدی دارو توصیه نمی‌شود.

۴- اپی روبیسین موجب نکروز موضعی بافت‌ها می‌شود. به همین دلیل به صورت عضلانی یا زیرجلدی نباید تزریق شود.

مقدار مصرف

اپی روبیسین به مقدار ۱۳۵mg/m2 هر ۳ هفته یک بار یا ۴۵mg /m2 برای ۳ روز متوالی هر ٣ هفته یکبار مصرف می‌شود.
مقدار مصرف تام اپی۔روبیسین نباید از ۱g/m2 بیشتر شود.

اشکال دارویی

Injection: 10mg, 50mg

Injection (Concentrated Solution): 10mg/5ml, 50mg/25ml

سفارش از داروپین