دارو
ایبوپروفن (بروفن) (IBUPROFEN) | اطلاعات عمومی و توصیه های ضروری آن
ایبوپروفن (بروفن) (IBUPROFEN)
اطلاعات عمومی
ایبوپروفن جزء داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID’s) است که مثل سایر داروهای این گروه برای کاهش درد، خشکی عضلات و التهاب استفاده میشود.
این دارو جهت روماتیسم مفصلی، استئوآرتریت و نقرس نیز تجویز میشود، در درمان علائم روماتیسم مفصلی معمولا از شکل آهسته آن استفاده میشود. سایر کاربردهای آن کاهش سردردهای خفیف تا متوسط، درد دندان و قاعدگی، درد ناشی از صدمات بافت نرم یا دردهایی که بعد از عمل جراحی بوجود میآید.
ایبوپروفن نسبت به سایر داروهای این گروه از عوارض کمتری برخوردار است. نسبت به آسپرین باعث خونریزی کمتری در معده میشود.
نوع کرم و ژل آن برای دردهای عضلانی و رگ به رگ شدن، به صورت موضعی مصرف میشود.
طبقه بندی
گروه دارویی: ضد درد و ضد التهاب غیر استروئیدی
خطرات ناشی از مصرف زیاد: کم
میزان وابستگی: کم
نسخه پزشک لازم است.
نام های تجاری: پروفن، آتروفن، ادویل(Advil)
اطلاعات دارویی
به دنبال انجام دستورالعمل مصرف دارو، اگر علائم بدتر شد دارو را قطع کرده، با پزشک مشورت نمایید.
شکل دارویی: قرص، سوسپانسیون، قرص آهسته رهش، کپسول، کپسول آهسته رهش، شربت، پودر، ژل و موس.
تعداد دفعات و زمان مصرف: برای کاهش درد ۴-۶ بار روزانه، برای التهاب مفاصل ۴-۳ بار روزانه، همراه غذا.
مقدار مصرف در بزرگسالان: برای کاهش درد ۶۰۰ میلیگرم تا ۱/۸ گرم روزانه، برای التهاب مفاصل ۲/۴-۱/۲ گرم روزانه.
شروع اثر: درد در ۲-۱ ساعت شروع مصرف دارو کاهش مییابد، اثر ضد التهابی ممکن است تا ۲ هفته بعد از مصرف نیز ظاهر نشود.
مدت اثر: ۱۰-۵ ساعت
رژیم غذایی توصیه شده: ندارد
ذخیره سازی: در ظروف در بسته در جای خشک و خنک (دمای اتاق)، وبه دور از دسترس اطفال نگهداری شود.
فراموش کردن یک وعده مصرف دارو: یادتان آمد بلافاصله بخورید، اگر تا وعده بعدی ۲ ساعت مانده، وعده فراموش شده را مصرف نکرده و منتظر وعده بعدی باشید.
قطع مصرف دارو: ایبوپروفن را برای کاهش درد به مدت کوتاهی تجویز میکنند، قطع دارو در چنین شرایطی هیچ مشکلی را بوجود نمیآورد، در صورتی که دارو برای درمان التهاب مفاصل تجویز شده است و مدت مصرف آن طولانی است باید با نظر پزشک معالج دارو قطع گردد.
مصرف بیش از اندازه: معمولا مصرف ناآگاهانه دارو هیچ مشکلی بوجود نمیآورد، در صورت مصرف بیش از آن و ایجاد علائم غیر طبیعی فورا پزشک را در جریان قرار دهید.
مصرف طولانی مدت: در مصرف طولانی مدت بروفن باید دقت لازم شود و حتما طبق دستور پزشک به این کار مبادرت گردد، عارضه مصرف طولانی مدت ایبوپروفن خونریزی گوارشی است که نیاز به توجه خاصی دارد.
توصیه های ضروری
- در صورت وجود ناراحتی گوارشی میتوانید دارو را همراه غذا یا شیر مصرف نمایید.
- پس از صرف دارو به مدت ۳۰-۱۵ دقیقه بصورت نشسته قرار گیرید و وضعیت خواب نگیرید.
- این دارو را نباید بیش از ۱۰ روز جهت تسکین درد و بیش از ۲ روز جهت کنترل تب بکار برد در صورتی که مشکل برطرف نشد با نظر پزشک دارویی جایگزین آن شود.
نحوه دفع دارو: عمده این دارو از راه ادرار و مقدار اندکی از مدفوع دفع میگردد.
اقدامات احتیاطی خاص:
مطمئن هستید پزشکتان میداند که:
- مدت مدیدی درگیر مشکلات کبدی و کلیوی بودهاید.
- فشارخون دارید.
- زخم معده یا روده دارید، ترش میکنید و التهاب مری دارید.
- به آسپرین حساسیت دارید.
- آسم دارید.
- سایر داروها را همزمان مصرف میکنید.
دوران حاملگی: معمولا در این دوران تجویز نمیشود، این امکان وجود دارد که روی جنین تأثیر گذاشته و جریان زایمان را به تعویق اندازد.
دوران شیردهی: مقدار کمی از دارو در شیر مادر ترشح میشود که در دوز معمول دارو مشکلی برای شیرخوار بوجود نمیآورد.
نوزادان و کودکان : کاهش دوز ضروری است.
بالای ۶۰ سالگی : در این سنین به علت افزایش عوارض کاهش دوز ضروری است.
رانندگی و مشاغل پرخطر: مشکل خاصی بوجود نمیآورد.
الکل : بپرهیزید، الکل باعث افزایش خطر خونریزی معده و تشدید عوارض گوارشی بروفن میشود.
جراحی و بیهوشی: بروفن احتمال خونریزی را افزایش میدهد لازم است قبل از هر نوع عمل جراحی با بیهوشی عمومی مصرف آن متوقف شود.
عوارض جانبی
شایعترین و مهمترین عارضه این دارو اختلال گوارشی است. وجود هرگونه سیاهی یا قرمزی مدفوع را بدون فوت وقت به اطلاع پزشکتان برسانید.
تداخل دارویی (مصرف همزمان با سایر داروها)
- توصیه کلی، بروفن با طیف گستردهای از داروها تداخل دارد و باعث افزایش خطر ایجاد خونریزی و زخم گوارشی میشود، این داروها عبارتنداز: سایر ضدالتهابهای غیراستروئیدی، آسپرین، ضدانعقادهای خوراکی (مثل وارفارین) و کورتنها
- سیپروفلوکساسین (نوعی آنتی بیوتیک)، مصرف همزمان آن با بروفن امکان ایجاد تشنج را بالا میبرد.
- داروهای ضدفشارخون و مدرها، بروفن اثر مؤثر این داروها را کاهش میدهد.
- لیتیوم (ضد اختلالات روانی)، دیگوکسین (داروی قلبی) و متوترکسات (ضدسرطان)، بروفن میزان این داروها را در خون افزایش میدهد و باعث مسمومیت دارویی میشود.