سلامت
بهترین صندلی برای کار با رایانه
بهترین صندلی برای کار با رایانه
صندلیهای کاری باید با توجه به شغل مورد نظر ویژگیهای به خصوصی داشته باشند. برای مثال فردی که با رایانه کار میکند و بعضی مواقع به پشتی صندلی تکیه میدهد باید از صندلیهایی استفاده کند که پشتی آنها قابلیت ارتجاع به سمت عقب داشته باشد.
اگر صندلی پشت سری برای تکیه نداشته باشد، معمولا بهترین زاویه نشستن حدود ۱۱۰ درجه است. این زاویه کمترین بار را به کمر وارد میکند و برای کار با رایانه و نشستن سر کلاس درس مفید است.
اگر هم صندلی پشت سری داشته باشد، این زاویه میتواند بیشتر شود اما با نبود پشت سری، شخص مجبور میشود برای نگاه کردن به هدف مقابلش برای مثال صفحه نمایش یا تخته، گردن را خم کند، در نتیجه فشار به گردن زیاد میشود.
صندلی نباید خیلی نرم باشد
در مورد صندلیهای مخصوص نوشتن، خواندن و کار با رایانه، ارتفاع صندلی نه باید آنقدر بلند باشد که پای فرد به زمین نرسد و نه آنقدر کوتاه باشد که پشت ران از کف صندلی بلند شود و پاها به سمت شکم جمع شوند.
صندلیهای قابل تنظیم ۵ پایه بهترین انتخاب هستند و کاربردهای بسیاری دارند.
یعنی هر فردی میتواند متناسب با سلیقه و شرایط خود ارتفاع صندلی را تنظیم کند.
کفی صندلی نیز باید نرم باشد اما نه در حدی که شخص مانند مبل در صندلی فرو برود و اجازه جابجایی نداشته باشد.
در چنین حالتی فرد برای مدت طولانی در وضعیتی ثابت قرار میگیرد و خونرسانی بدنش مختل میشود.
همچنین بهتر است صندلی دسته دار و ارتفاع این دسته قابل تنظیم باشد تا زمانی که استراحت میکنید دستتان را روی آن بگذارید.
البته هنگام کار کردن بهتر است دست روی دسته گذاشته نشود زیرا این حالت باعث ایجاد کشش میشود.
هنگام خرید به این نکات توجه کنید
پشتی صندلی باید طوری انحنا داشته باشد که گودی کمر را در زمان تکیه دادن به آن حفظ کند.
اگر پشتی صندلی صاف باشد میتوان برای حفظ گودی کمر از یک بالش در پشت کمر استفاده کرد.
البته به شرطی که باعث ناراحتی فرد نشود.
کفی و پشتی صندلی باید از جنس مناسبی باشند و بهتر است خلل و فرج داشته باشند تا شخص عرق نکند و لباس به بدنش نچسبد.
پشتی صندلیای که برای نوشتن انتخاب میشود بهتر است یک مقدار رو به جلو باشد و زاویهای حدود ۸۰ درجه داشته باشد.
در مقابل آن، صندلیای که برای کار با رایانه استفاده میشود بهتر است کمی به سمت عقب خم شود تا بتواند زاویه ۱۱۰ درجه ایجاد کند.
وقتی زیر پایی لازم میشود
استفاده از زیر پایی به ارتفاع صندلی و قد شخص بستگی دارد.
برای مثال اگر صندلی بلند باشد و به هیچ دلیل نتوان آن را کوتاه کرد بهتراست از زیرپایی استفاده شود.
در غیر این صورت توصیه نمیشود.
البته برعکس هم ممکن است شخصی صندلیاش کوتاه باشد و امکانش را نداشته باشد که ارتفاع صندلی را تنظیم کند.
درنتیجه میتواند دو تخته زیر صندلی بگذارد تا ارتفاع آن کمی بالا بیاید و مشکلش حل شود.
لازم به ذکر است برای تصمیمگیری درمورد اینکه یکصندلی مناسب است یا نه باید حداقل ۱تا۲ هفته از آن استفادهکرد.
این صندلی مناسب شغل شما نیست!
بعضی مشاغل نیاز به نشستن و ایستادنهای مکرر دارند.
در این صورت بهتر است از صندلیهای خاص و بلند استفاده کرد، مانند صندلیهای بلندی که در رستورانها استفاده میشود.
زیرا نشستن و ایستادن از روی این صندلیها راحتتر است و لازم نیست فرد به صورت کامل روی آنها بنشیند.
درعین حال نیز باعث میشوند بین ایستادنهای مکرر خستگی تا حدودی برطرف شود.
همچنین برای مشاغلی که فرد مجبور است روی یک هدف دقیق مانند میکروسکوپ یا قطعه الکترونیک خم شود، صندلیهایی بهتر هستند که کفیشان قابلیت خم شدن به جلو را داشته باشد و در عین حال از اصطکاک لازم نیز برخوردار باشند تا وقتی کفی آن به سمت جلو خم میشود فرد لیز نخورد.
ارتفاع میز نیز باید به گونهای باشد که اهداف روی میز را برای ما به خوبی پوشش دهد و طوری نباشد که پا درونش گیر کند.
مبل هم دردسرساز میشود اگر …
اصول کلی در انتخاب صندلیهای منزل مانند صندلیهای کاری است.
البته صندلیهای منزل معمولا ۵ پایه نیستند.
با این حال از آنجایی که مدت نشستن روی این صندلیها کوتاه است مشکل خاصی برای فرد ایجاد نمیکنند.
بنابراین خیلی معیار خاصی برای انتخاب این صندلیها مطرح نیست.
آسیب، زمانی ایجاد میشود که فرد مجبور است مدت طولانی روی صندلی بنشیند.
به همین دلیل اگر مجبور هستید چند ساعت روی مبل بنشینید توصیه میشود از مبلهایی استفاده کنید که خصوصیات لازم برای حفظ زاویه کمر و گودی کمر را داشته باشند.
اما اگر برای مدت کوتاه از مبلهای خیلی نرم استفاده میکنید (برای مثال ۳۰ دقیقه در روز) مشکلی برایتان ایجاد نخواهد شد.
۲ متر از پنجرهها دور شوید
زمانی که شخص برای مدت طولانی؛ چه به صورت حرفهای و تفریحی با رایانه کار میکند مشکلاتی برایش پیش خواهد آمد، از جمله:
هر یک از این مشکلات با دلیل خاصی ایجاد میشوند.
برای جلوگیری از خستگی چشم باید نور صفحه نمایش را در حد مناسبی تنظیم کرد.
این نور نباید در حدی باشد که چشم را اذیت کند.
به چشمهایتان استراحت دهید
صفحه نمایش باید حدود ۷۰ سانتیمتر با سر فاصله داشته باشد و ۰ تا ۴۵ درجه پایینتر از میدان بینایی چشم قرار گیرد که بهترین زاویه آن بین ۱۰ تا ۳۰ درجه است.
اگر صفحه نمایش خیلی بالاتر از میدان دید چشم قرار گیرد.
فرد مجبور میشود به صورت مداوم چشمش را باز نگه دارد و کمتر پلک بزند.
این وضعیت باعث خشکی، خستگی و درد چشم میشود.
از طرف دیگر، اگر صفحه نمایش خیلی پایینتر از میدان دید قرار گیرد فرد مجبور میشود گردنش را بیش از حد خم کند و در نتیجه گردن درد میگیرد.
یکی دیگر از نکات مهم این است که باید هر ۲۰ دقیقه یکبار برای حداقل ۱ دقیقه چشمها را از روی صفحه نمایش برداشت و به اهداف دورنگاه کرد.
اگر همه این اقدامات را انجام دادید و باز هم از درد چشم رنج بردید، به نظر میآید مبتلا به اختلالات انکساری چشم از جمله دوربینی، نزدیک بینی و آستیگماتیسم شده باشید و باید به چشم پزشک مراجعه کنید.
همچنین بهتر است صفحه نمایش دارای فیلتر باشد تا نورهای مزاحم را حذف کند.
لبته این فیلتر در بیشتر رایانههای جدید از قبل جاسازی شده است.
بیشتر از یک ساعت حروفچینی نکنید
افراد هنگام کار با صفحه کلید برای اینکه سریعتر کار کنند معمولا بدنشان را به صورت ناخودآگاه در یک وضعیت ثابت نگه میدارند تا جای کلیدها را گم نکنند.
این وضعیت باعث میشود برخی عضلات در حالت انقباض باقی بمانند و فرد را دچار خستگی کنند.
این حالت در بلندمدت باعث آسیب و درد خواهد شد بنابراین برای جلوگیری از دردهای عضلانی – اسکلتی از گردن گرفته تا کمر، باید هر ۲۰ تا ۶۰ دقیقه برای حداقل ۱ تا ۵ دقیقه از جای خود بلند شوید و راه بروید تا عضلات از حالت انقباض ثابت خارج شوند.
استفاده از صفحه کلیدهای مناسب و تاشو نیز میتواند در کاهش این دردها و آسیب ها موثر باشد.
زیر ساعدتان کتاب بگذارید
دردمچ از شکایتهای شایع کسانی است که با صفحه کلید کار میکنند.
بهترین زاویه برای مچ زاویه خنثی است؛ یعنی مچ نباید به سمت داخل و خارج انحراف داشته باشد.
و فقط میتواند تا ۵ درجه به سمت پایین یا بالا انحراف پیدا کند.
بااین حال هنگام حروفچینی کردن یک مقدار دستمان به سمت داخل خم میشود که در این مورد نیز استفاده از صفحه کلیدهای مناسب میتواند کمک کننده باشد.
یکی دیگر از مشکلات کار با رایانه استفاده از موس است.
موس باعث میشود دست به سمت بیرون یا بالا خم شود در نتیجه به مرور دچار خستگی و آسیب میشود.
برای جلوگیری از این وضعیت میتوان از موسهای مناسب و روشهای مختلف اسکرول استفاده کرد.
علاوه براین قراردادن یک وسیله مانند کتاب زیر ساعد میتواند درد مچ را کاهش دهد زیرا باعث میشود انحراف مچ به سمت بالا به حداقل برسد و دست در جایگاه مناسبتری قرار بگیرد.
منبع: هفته نامه سلامت