بونیون و علایم آن

ممکن است بونیون از ابتدای تولد با شما بوده باشد و حتی تعدادی از پزشکان معتقدند این ضایعه ارثی است. همزمان با افزایش سن کفش‌های تنگ می‌توانند موجب رشد استخوان و تجمع مایع در کیسه مفصلی شست پا شوند. این باعث می‌گردد که مفصل متورم و دردناک شده موجب تحلیل و فرسایش غضروف گردد و حتی در حال استراحت نیز فشار آزار دهنده‌ای به وجود آورد اینها نظرات دکتر مایکل کافلین رئیس پیشین انجمن ارتوپدی پا و مچ پای آمریکا هستند.

تسکین علایم

به منظور غلبه بر بونیون باید:

کفش‌های تنگ را به دور اندازید.

اگر کفش‌های مورد علاقه شما موجب و یا محرک بونیون پای شما هستند، با مراجعه به یک کفاش از او بخواهید کفشتان را با کشش، گشاد کند.

از کفش راحتی استفاده کنید.

چنانچه مناسب لباستان است از کفش راحتی و یا دمپایی استفاده کنید.
با پوشیدن کفش‌های آزادتر، احتمال بروز بونیون کمتر خواهد شد.

از بالشتک ویژه استفاده کنید.

بالشتک‌های ویژه بونیون موجب ایجاد سدی بین پا و کفش خواهند شد.
چنانچه بخواهید از این وسایل به مدت طولانی استفاده کنید، بهتر است انواع سیلیکونی آن را به کار برید.

کفش‌های خود را واکس بزنید.

دکتر اشنایدر معتقد است با واکس زدن کفش‌های چرمی موجب نرم شدن آن خواهید شد.
بدین ترتیب شکل پذیری آن بهتر شده به جای آنکه به بونیون فشار وارد آورد به شکل آن در خواهد آمد.

ورزش ویژه بونیون را امتحان کنید.

دکتر اشنایدر می‌گوید: این تمرینات به نرم نمودن بونیونهای سفت کمک می‌کنند، از یک پارچه نخی با عرض دو سانتی‌متر و طول ۴۰ سانتی‌متر استفاده کنید. دو سر این پارچه را به شست دو پا گره بزنید، سپس پاشنه پاها را بر روی زمین بگذارید و شست‌ها را از هم دور کنید.
در این حالت برای پنج ثانیه بمانید.
این کار را با ۱۰ بار در روز آغاز کرده و به بیست و پنج بار در روز برسانید.

از ارتزهای ویژه استفاده کنید.

ارتزهای تأمین کننده‌ی قوس پا می‌توانند با کاهش تحرک پا در کفش به کم نمودن درد کمک کنند.

کفشی مطابق پای خود بسازید.

متخصصین ارتز می‌توانند از پای شما به همراه بونیون قالب تهیه کرده و مطابق با آن کفشی بسازند.
بونیون را با جراحی بردارید.
چنانچه با تمامی این تمهیدات، هنوز درد ادامه یابد بهتر است اقدام به برداشتن بونیون با روش جراحی کنید.
در خلال این فرایند، پزشک مقداری از استخوان را که موجب آزار و اذیت شما می‌شود برمی‌دارد.
توجه داشته باشید که جراحی همیشه باید آخرین راه باشد.

منبع: کتاب راهنمای کامل علایم و درمان بیماری‌ها برای خانواده