دارو
بکلوفن (BACLOFEN) | اطلاعات عمومی و توصیه‌های ضروری آن
بکلوفن (BACLOFEN)
اطلاعات عمومی
بکلوفن یک داروی شل کننده عضلانی است که روی مغز و نخاع اثر می‌گذارد. این دارو سبب کاهش اسپاسم، گرفتگی‌ها و سفتی عضلانی ناشی از انواع بیماری‌ها از جمله ام اس و آسیب طناب نخاعی می‌شود. همچنین بکلوفن برای درمان گرفتگی‌های ناشی از آسیب مغز، فلج مغز یا سکته بکار می‌رود.
اگرچه این دارو، علاج هیچ یک از موارد ذکر شده نیست، اما تحرک را افزایش می‌دهد و اجازه انجام سایر درمان‌ها از جمله فیزیوتراپی را می‌دهد. بکلوفن با احتمال کمتری نسبت به سایر داروهای این گروه، سبب ضعف عضلانی می‌شود و عوارض جانبی آن از جمله گیجی یا خواب آلودگی معمولا موقتی است. سالمندان بویژه در مراحل اولیه درمان بیشتر مستعد عوارض جانبی هستند.
طبقه بندی
گروه دارویی: شل کننده عضلات
خطرات ناشی از مصرف زیاد: متوسط
میزان وابستگی: کم
نسخه پزشک لازم است.
نام های تجاری: باکلوسپاس، بالجیفن، لیورزال
اطلاعات دارویی
دارویی که تجویز شده برای درمان بیماریتان مناسب است از تغییر دوز آن بدون دستور پزشک خودداری کنید.
شکل دارویی: قرص، شکل شربت و آمپول آن در ایران موجود نیست.
تعداد دفعات و زمان مصرف: ۳ بار در روز همراه با غذا یا شیر
مقدار مصرف در بزرگسالان: درمان با ۱۵ میلی‌گرم شروع می‌شود و در صورت لزوم هر سه روز تا ۱۵ میلی‌گرم افزایش می‌یابد. حداکثر دوز روزانه ۱۰۰ میلی‌گرم است.
شروع اثر: برخی اثرات دارو در مدت ۳-۱ ساعت ظاهر می‌شوند اما پاسخ کامل درمانی ممکن است تا چندین هفته زمان نیاز داشته باشد.
مصرف یک نوبت دارو یک ساعت قبل از انجام فعالیت، میزان تحرک را بهبود می‌بخشد.
مدت اثر: تا ۸ ساعت
رژیم غذایی توصیه شده: هیچ
ذخیره سازی: در ظروف دربسته در جای خنک و خشک دور از دسترس کودکان قرار دهید.
فراموش کردن یک وعده مصرف دارو: به محض یادآوری مصرف کنید. اگر قرار است نوبت بعدی را در ۲ ساعت آینده مصرف کنید، دوز فراموش شده را اکنون مصرف کرده و از مصرف نوبت بعدی صرف نظر کنند.
قطع مصرف دارو: دارو را بدون مشورت پزشک قطع نکنید. این دارو باید به تدریج کاهش یافته تا نهایتا قطع شود، توقف ناگهانی آن ممکن است سبب توهم، تشنج و گرفتگی بیشتر شود.
مصرف بیش از اندازه: معمولا مصرف ناآگاهانه مشکل خاصی بوجود نمی‌آورد ولی اگر بیش از آن مصرف شود و علائمی مانند ضعف، استفراغ و خواب آلودگی ایجاد شود، سریعا به پزشک مراجعه کنید.
مصرف طولانی مدت: مشکل خاصی وجود ندارد.
توصیه های ضروری
- این دارو را می‌توانید همراه غذا یا شیر مصرف کنید.
- اگر عوارض آزاد دهنده دارو به مدت طولانی باقی بماند به پزشک اطلاع دهید.
نحوه دفع دارو: این دارو از راه ادرار دفع می‌گردد.
اقدامات احتیاطی خاص
مطمئن هستید پزشکتان می‌داند که:
- دچار بیماری‌های مزمن کبدی با کلیوی شده‌اید.
- مشکل در دفع ادرار دارید.
- از زخم معده رنج می‌برید و دیابت دارید.
- دچار مشکلات تنفسی شده‌اید.
- سایر داروها را هم زمان مصرف می‌کنید.
دوران حاملگی: ایمنی مصرف آن در بارداری اثبات نشده است. با پزشک خود مشورت کنید.
دوران شیردهی: دارو وارد شیر مادر می‌شود اما در مقادیر طبیعی آن، برای شیرخوار مضر نمی‌باشد، با پزشک خود مشورت کنید.
نوزادان و کودکان: کاهش میزان مصرف ضروری است.
بالای ۶۰ سالگی: در این سنین عوارض جانبی داروها افزایش می‌یابد بنابراین کاهش دوز ضروری است.
رانندگی و مشاغل پرخطر: از آنجا که بکلوفن سبب خواب آلودگی می‌شود، بنابراین تا مشخص شدن اثرات دارو روی بدنتان از انجام اینگونه مشاغل خودداری کنید.
الکل: مصرف نکنید. الکل ممکن است اثرات خواب آوری دارو را افزایش دهد.
جراحی و بیهوشی عمومی: حتما پزشک با دندانپزشک خود را قبل از اعمال جراحی و بیهوشی عمومی از مصرف بکلوفن مطلع سازید.
عوارض جانبی
عوارض جانبی شایع این دارو خواب‌آوری است. در صورت شروع مصرف دارو با دوزهای اندک و افزایش تدریجی آن، این عارضه به حداقل می‌رسد.
تداخل دارویی (مصرف همزمان با سایر داروها)
- داروهای ضدفشارخون و مدر، بکلوفن اثر کاهندگی فشار این داروها را افزایش می‌دهند.
- داروهای مورد استفاده در پارکینسون، برخی داروهای مورد استفاده در پارکینسونیسم ممکن است در صورت مصرف همزمان با بکلوفن سبب گیجی و توهم شود.
- خواب آورها، در مصرف هم زمان این داروها با بکلوفن اثرات تسکینی بر روی مغز تشدید می‌شود.
- ضدافسردگی‌های سه حلقه‌ای، ممکن است اثرات بکلوفن را افزایش دهند و سبب ضعف عضلانی شوند.
