
بیماری
تب غدهای (مونونوکلئوز عفونی) | علایم، درمانهای مرسوم و درمان تغذیه ای
تب غدهای (مونونوکلئوز عفونی)
تب غدهای (glandular fever) که به آن مونونوکلئوز عفونی هم گفته میشود نوعی بیماری عفونی ناشی از ویروس اپشتاین – بار(Epstein – Barr virus; EBV) است که در بعضی موارد چند هفته به طول میانجامد.
شایعترین سن بیماری، دوران نوجوانی و بلوغ است و یک بار ابتلا به آن موجب مصونیت دایمی میشود.
عفونت با EBV بسیار شایع است وحدود ۹۰% افراد تا ۵۰ سالگی به آن مبتلا میشوند.
البته در بسیاری از افراد مبتلا به عفونت EBV علایمی از بیماری وجود ندارد.
این بیماری را مرتبط با سندرم خستگی مزمن دانستهاند.
ویروس از طریق بزاق منتقل میشود و به همین دلیل است که این بیماری را بیماری بوسه، نامیدهاند.
ویروس از راه بینی یا حلق وارد بدن و موجب تکثیر سریع لنفوسیتهای B و تولید آنتی بادیهای IgM برای مبارزه با ویروس میشود.
گرههای لنفاوی گردن، حلق و بینی در اثر افزایش تعداد لنفوسیتهای بدن متورم میشوند و گلو درد روی میدهد. طحال نیز بزرگ میشود.
در بعضی افراد علایم بیماری طی ۲ هفته بر طرف میشود ولی در تعدادی دیگر از بیماران، احساس منگی هفتهها یا ماهها باقی میماند.
معمولا علایم بیماری ۴ تا ۶ هفته پس از آلوده شدن به ویروس ایجاد میشود و ممکن است به صورت تدریجی یا ناگهانی تظاهر یابد.
علایم
علایم بیماری تب غدهای عبارتند از:
- تب و تعریق
- گلودرد (که ممکن است موجب اشکال در بلع شود)
- بزرگ و حساس شدن غدد لنفاوی گردن
- سردرد
- خستگی
- کم اشتهایی
عوارض
عوارض بیماری تب غدهای به ندرت ایجاد میشوند و عبارتند از:
- عفونتهای میکروبی حلق
- بزرگی طحال
عامل برانگیزاننده
- تب غدهای
- تماس با فرد دارای ویروس اپشتاین بار
درمانهای مرسوم
تشخیص به وسیله پزشک و براساس علایم بیماری و در صورت لزوم، انجام آزمایش خون به منظور تایید صورت میگیرد.
تجویز مسکن، مصرف مایعات زیاد و استراحت در صورت وجود تب ضرورت دارد.
تا وقتی بزرگی طحال برطرف نشده است و تا چند هفته بعد از آن، انجام ورزش سنگین و طولانی ممنوع است.
هر نوع عارضه بیماری باید تحت درمان قرار گیرد. به عنوان مثال استفاده از آنتی بیوتیکها برای عفونت میکروبی حلق ممکن است تجویز شود.
درمان تغذیه ای
با خوردن غذاهای مغذی و مبتنی بر غذاهای کامل و طبیعی و محدود کردن مقدار قند میتوان از عملکرد دستگاه ایمنی حمایت کرد.
مصرف روزانه مولتی ویتامین – مینرال قوی نیز موجب تقویت دستگاه ایمنی میشود.
می توان به جای مولتی ویتامین – مینرال، روزانه از ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی گرم ویتامین C و ۱۰ تا ۲۵ میلی گرم روی (متعادل شده با ۱ میلی گرم مس در برابر هر ۱۵ میلی گرم روی) تا رفع علایم بیماری استفاده کرد.
هومیوپاتی
متدوالترین داروی هومیوپاتیک مورد استفاده در بیماری تب غدهای Mercurius solubilis است که موجب تسکین گلو درد و کاهش بزاق میشود.
از Ailanthus و Baryta carbonicum نیز استفاده میشود. تمام این دارها باید به وسیله متخصص هومیوپاتی تجویز شوند.
درمان با استفاده از کار بر روی بدن
شواهد حکایت از آن دارند که روشهای استئوپاتیک موسوم به روشهای پمپ لنفاتیک میتوانند پاسخ ایمنی را افزایش دهند و به طور چشمگیر مقدار لنفوسیتهای B و T خون را تا ۲۴ ساعت بالا ببرند.
ماساژ عمومی غیر اختصاصی به وسیله فرد آموزش دیده در این زمینه، میتواند از اثر مشابهی برخوردار باشد.
آیا بیماری تب غده ای، بیماری جدیای تلقی میشود؟
در اکثر موارد بیماری تب غدهای (مونونوکلئوزعفونی) بیماری خطرناک و جدی نیست مگر آنکه موجب بزرگی شدید طحال شده باشد که به پارگی این عضو بیانجامد یا در مواردی که کبد یا قلب گرفتار شده باشند.
در صورت پارگی طحال، باید بیمار به منظور کنترل خونریزی شدید تحت عمل جراحی فوری قرار گیرد.
در مواقعی که بهبودی کامل بیماری ۲ تا ۳ ماه طول بکشد با آنکه نشانههای بیماری ناتوان کننده نیستند ولی ممکن است خستگی و ضعف عضلانی طولانی شود.
منبع: کتاب راهنمای جامع سلامت در خانواده