
بیماری
سوزش ادرار نشانهی چیست؟ علایم و توصیههایی برای تسکین علایم
سوزش ادرار
سوزش ادرار که اغلب همراه با تکرر و نیاز فوری به دفع میباشد، در سال حدود هشت میلیون نفر از بانوان را مجبور به مراجعه به پزشک میکند.
عامل معمول در ایجاد این مشکل عفونتهای ادراری است.
از هر پنج زن یک نفر، دست کم یک بار در سال به این عفونتها مبتلا میشوند، و از این میان ۱۵ در صد تا سه بار در سال مبتلا به عفونت ادراری میشوند.
آنچه علایم به شما میگویند
چرا بانوان تا این اندازه مستعد ابتلا به عفونتهای ادراری میباشند؟
مقعد و واژن هر دو محیطهای مناسبی برای رشد باکتریهایی میباشند که میتوانند به آسانی به سوی پیشابراه که در مجاورت آنها است، حرکت کنند.
از آنجا که پیشابراه بانوان کوتاه است، باکتریها به آسانی به مثانه حمله ور شده، موجب عفونت آن میشوند، ممکن است باکتریها به راه خود به سوی کلیه ادامه دهند و عفونتی خطیرتر به نام پیلونفریت یا عفونت کلیه به وجود آورند.
آقایان دارای پیشابراهی بلندتر و پروستات، که مواد ضدباکتری ترشح میکند، میباشند. عفونت ادراری برای آقایان غیر طبیعی میباشد. در آقایان سوزش ادرار موضوع کم اهمیتی نیست. این مشکل میتواند علامت بیماریهای مقاربتی نظیر سوزاک و کلامیدیا باشد.
التهاب پروستات که پروستاتیت نامیده میشود نیز میتواند موجب سوزش ادرار شود.
پاره ای دیگر از عوامل میتوانند عامل به وجود آورنده و یا تشدید کننده سوزش ادرار باشند.
برخی از مواد محرک نظیر غذاهای تند و ادویهدار، قهوه، چای، الکل، غذاهای اسیدی و ترش و مواد بهداشتی از این جمله اند.
عفونتهای قارچی نیز می توانند موجب سوزش ادرار شوند.
تسکین علایم
برحسب علت، چند طریق برای رهایی از مشکل وجود دارد که زدودن باکتریها و یا پرهیز از مواد محرک از این جمله اند.
این توصیهها را به کار ببندید:
مثانه را در آب غرق کنید.
در صورت بروز سوزش ادرار در ابتدا دو لیوان آب بنوشید. سپس یک قاشق چایخوری جوش شیرین در یک لیوان آب حل کرده و بنوشید. در طی ۶ تا هشت ساعت بعد، هر ساعت یک لیوان آب مصرف کنید.
چنانچه پس از یک روز مشکلتان برطرف نشد به پزشک مراجعه کنید. بدین ترتیب، ادرار انباشته از باکتری را رقیق کرده و میزان دفع را افزایش میدهید.
در این حالت جریان مایع موجب شستشو و کاهش مقدار باکتریها شده و کمک میکند تا علائم بهتر تحمل شوند.
به پزشک خود مراجعه کنید.
در صورتی که سوزش ادرار پس از یک روز برطرف نشود، باید به پزشک خود مراجعه کنید.
در صورتی که برای اولین بار است که دچار این عارضه میشوید، آنگاه لازم است آزمایش ادرار انجام دهید. در مردان باید پروستات نیز معاینه شود.
ترکیب آنتی بیوتیک، جوش شیرین و آب میتواند مشکل را برطرف کند. اما در غیر این صورت و با عود مجدد آزمایش های بیشتری لازم است، که میتواند شامل این موارد باشد:
- کشت ادرار
- سونوگرافی دستگاه ادراری
- سیستوسکوپی، برای مشاهده پیشابراه و مثانه
به غذای خود دقت کنید.
برخی از غذاها و نوشیدنیها موجب تحریک دستگاه ادراری و یا تشدید سوزش ادراری میشوند که شامل موارد زیر است:
- الکل
- قهوه
- چای
- نوشیدنیهای گازدار
- شکلات
- مرکبات
- غذاهای تند و ادویه دار
- سرکه
- آسپارتام
- شکر
حتی قهوههای بدون کافئین نیز میتوانند موجب تحریک دستگاه ادراری شوند.
قطع مصرف تمامی این مواد میتواند موجب رفع سوزش در طی ده روز شود.
پس از برطرف شدن سوزش میتوانید یک به یک این مواد را به برنامه غذایی خود اضافه کنید تا بتوانید در نهایت عامل اصلی را پیدا کنید.
درد را تسکین دهید.
دفع ادرار از راه پیشابراه ملتهب و یا عفونی به مانند نمک زدن به زخم است. در این شرایط برای دفع آسانتر سعی کنید در وان آب گرم و یا در حمام آب گرم ادرار کنید.
خود را به درستی پاک کنید.
بانوان پس از دفع باید خود را از جلو به عقب پاک کنند. حرکات عکس ممکن است باکتریها را به سوی پیشابراه برانند.
تماس پاکیزه داشته باشید.
تماس جنسی به واسطه تحریک پیشابراه و با ورود باکتریها به محل، یکی از عوامل مهم سوزش ادرار است.
توصیه میشود پس از نزدیکی حتما ادرار کنید. بانوان بهتر است داخل واژن خود را با دوش آب و یا نشستن در وان حاوی جوش شیرین تمیز کنند.
از مواد شیمیایی بپرهیزید.
نسبت به مواد بهداشتی مصرفی خود توجه داشته باشید. تمامی این وسائل حاوی مواد شیمیایی میباشند که میتوانند موجب تحریک و آزردگی پیشابراه شوند.
موضع را خشک کنید.
در فصل تابستان زیاد در وان حمام، لم ندهید. این کار، بانوان را در معرض ابتلا به عفونتهای قارچی و باکتریایی قرار میدهد.
چه هنگامی به پزشک خود مراجعه کنید
- سوزش ادرار برای مدتی بیش از ۲۴ ساعت پس از اجرای تدابیر خوددرمانی باقی بماند.
- سوزش ادرار با ترشح از واژن و یا آلت مردان همراه باشد.
- تکرر ادرار و یا احساس نیاز قوی به دفع وجود داشته باشند.
- علائم آنفلونزا، تب، لرز، و یا درد کمر به همراه سوزش ادرار وجود داشته باشند.
منبع: کتاب راهنمای کامل علایم و درمان بیماریها برای خانواده