قرص اسپیرونولاکتون ۲۵|اطلاعات عمومی،عوارض جانبی و تداخل دارویی
فهرست مطالب
اسپیرونولاکتون(SPIRONOLACTONE)
اطلاعات عمومی
اسپیرونولاکتون با اثر بر روی کلیه‌ها باعث افزایش ترشح ادرار یا باعث افزایش دفع سدیم، آب و کاهش دفع پتاسیم می‌شود.
اثر ضد فشارخون آن هنوز مشخص نشده است.
اسپیرونولاکتون در افرادی که از مکمل‌های پتاسیم یا از نمک‌های جانشین سدیم استفاده می‌کنند باید با احتیاط مصرف شود.
اسپیرونولاکتون را می‌توان برای بیمارانی که نارسایی قلبی دارند و از مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین مثل انالاپریل و یک مدر قوسی مثل فوروزماید مصرف می‌کنند نیز تجویز نمود.
طبقه بندی
گروه دارویی: مدرهای نگهدارنده پتاسیم
خطرات ناشی از مصرف زیاد: کم
میزان وابستگی: کم
نسخه پزشک لازم است.
نام های تجاری: آلداکتون
اطلاعات دارویی
دارویی که مصرف می‌کنید برای درمان بیماری‌تان ضروری است بدون دستور پزشک میزان مصرف آن را تغییر ندهید.
شکل دارویی: قرص
تعداد دفعات و زمان مصرف: ۱ تا ۲ بار روزانه
مقدار مصرف در بزرگسالان: در ادم ( تجمع مایع در بافت ها) ۲۵ تا ۲۰۰ میلی گرم روزانه، در فشارخون ۵۰ تا ۱۰۰ میلی گرم روزانه، در کاهش پتاسیم ناشی از مصرف مدرها ۲۵ تا ۱۰۰ میلی گرم روزانه، برای هیرسوتیسم ۵۰ تا ۲۰۰ میلیگرم روزانه، برای تشخیص هیپر آلدوسترونیسم اولیه ۴۰۰ میلی گرم روزانه، برای آکنه و لگاریسم ۱۰۰ میلی گرم روزانه، برای نارسایی قلبی ۱۲/۵ تا ۲۵ میلی گرم روزانه مصرف می‌شود.
شروع اثر: ناشناخته است.
مدت اثر: ۲ تا ۳ روز
رژیم غذایی توصیه شده: از خوردن غذاهای غنی از پتاسیم مانند موزه گوجه فرنگی، خشکبار و نمک‌های جانشین خودداری کنید.
ذخیره سازی: در قوطی در بسته در جای خشک و خنک به دور از نور و دسترس اطفال نگهداری کنید.
فراموش کردن یک وعده مصرف دارو: در صورتی که یادتان آمد بلافاصله مصرف کنید، در غیر این صورت منتظر دوز بعدی باشید.
قطع مصرف دارو: بدون دستور پزشک دارو را قطع نکنید، با قطع اسپیرونولاکتون علایم بیماری عود می‌کند.
مصرف بیش از اندازه: مصرف ناآگاهانه اسپیرونولاکتون معمولا مشکلی بوجود نمی آورد ولی اگر از آن بیشتر شود عوارض مسمومیت، ظاهر می‌شود، بهتر است به پزشک تان اطلاع دهید.
کنترل و پایش: آزمایش خون دوره‌ای جهت بررسی نمک‌های خون مانند سدیم، پتاسیم و کلسیم و آزمایش ادرار ضروری است.
توصیه‌های ضروری
- بدون دستور پزشک از مصرف نمک‌های جایگزین نمک طعام خودداری کنید.
- دارو را همراه غذا بخورید.
- دارو را می‌توانید خرد و همراه با آب یا سایر مایعات مصرف کنید.
نحوه دفع دارو: این دارو از طریق ادرار دفع می‌گردد. (البته مقادیر ناچیزی نیز از طریق مدفوع)
اقدامات احتیاطی خاص
آیا پزشکتان می‌داند که:
- بیماری کلیوی دارید.
- مرض قند دارید.
- سایر داروها را همزمان مصرف می‌کنید.
دوران حاملگی: معمولا تجویز نمی‌شود بهتر است با پزشک تان مشورت شود.
دوران شیردهی: بی ضرر بودن مصرف این دارو در این دوران ثابت نشده است، بنابراین، بهتر است در این دوران مصرف نشود.
نوزادان و کودکان: در ادم کودکان مورد استفاده قرار می‌گیرد ولی دوز آن باید کاهش یابد.
بالای ۶۰ سالگی: کاهش دوز دارو ضروری است.
رانندگی و مشاغل پرخطر: این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود لذا تا مشخص شدن اثرات آن بر بدنتان، از رانندگی و سایر اموری که نیازمند هشیاری است پرهیز کنید.
الکل: پرهیز شود.
عوارض جانبی
عوارض این دارو بسیار خفیف است.
یکی از عوارض شایع آن ژنیکوماستی (بزرگ شدن سینه در مردان) است، که ممکن است تا مدتی پس از قطع دارو باقی بماند، سایر عوارض با قطع مصرف آن از بین می‌رود.
تداخل دارویی (مصرف همزمان با سایر داروها)
- سایر داروهای ضدفشارخون، باعث تشدید اثر ضدفشاری اسپیرنولاکتون می‌شود.
- لیتیوم (داروی مصرفی در اختلالات روانی) ، این دارو باعث افزایش میزان لیتیوم در خون شده و خطر مسمومیت با آن را افزایش می‌دهد.
- داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (مثل بروفن) اثر ضدفشاری اسپیرونولاکتون را کاهش داده و خطر بروز واکنش‌های ناخواسته کلیوی را افزایش می‌دهد.
