قرص سولامر (SEVELAMER) | موارد مصرف و عوارض جانبی آن
فهرست مطالب
در این مقاله شما را با موارد مصرف، مکانیسم اثر، عوارض جانبی و هشدارهای مهم سولامر آشنا می‌کنیم.
سولامر(SEVELAMER)
موارد مصرف
سولامر در درمان زیادی فسفات خون در بیماران تحت درمان با دیالیز خونی یا صفاقی به کار می‌رود.
مکانیسم اثر
این دارو یک پلیمر غیرقابل جذب از راه خوراکی است که پس از مصرف خوراکی به عامل فسفات متصل شده و جذب فسفات را کاهش داده و قادر است میزان فسفات خون را کم کند.
فارماکوکینتیک
این دارو از دستگاه گوارش جذب نشده و پس از اتصال به فسفات از راه مدفوع دفع می‌شود.
موارد منع مصرف
در صورت انسداد روده نباید مصرف شود.
هشدارها
در موارد زیر با احتیاط فراوان تجویز شود کودکان، اشکال در بلع یا مشکلات گوارشی، یبوست شدید و جراحی اخیر دستگاه گوارش.
عوارض جانبی
به ندرت انسداد روده و یا سوراخ شدن روده و همچنین فلج شدن روده، خارش و بثورات جلدی گزارش شده‌اند.
تداخل های دارویی
تجویز این دارو همزمان با سیپروفلوکساسین و سایر کینولون‌ها، سیکلوسپورین و تاکرولیموس موجب کاهش فراهمی زیستی خوراکی آنها می‌شود.
مصرف همزمان این دارو به همراه لووتیروکسین ممکن است موجب افزایش غلظت سرمی TSH بشود.
نکات قابل توصیه
۱- دارو باید همراه غذا مصرف شود.
۲- در صورت بروز یبوست یا تشدید یبوست، باید موضوع به پزشک اطلاع داده شود.
۳- در طی مدت مصرف این دارو باید غلظت سرمی فسفات، کلسیم، بی کربنات و کلراید به دقت کنترل شوند.
مقدار مصرف
در بزرگسالان با سن بالای ۱۸ سال، ابتدا روزانه ۲/۴ – ۸/۴ گرم در ۳ مقدار منقسم همراه غذا مصرف می‌شود.
سپس بر اساس میزان فسفات سرمی مقدار آن تنظیم می‌گردد.
معمولا برای سوملارهیدروکلراید روزانه ۲/۴ – ۱۲ گرم در ۳ مقدار منقسم و برای سوملار کربنات روزانه ۶g در ۳ مقدار منقسم در ادامه تجویز می‌گردد.
اشکال دارویی
(Tablet: 800mg(as HCl or Carbonate
