دارو
قرص ناپروکسن(NAPROXEN) |عوارض جانبی و تداخل دارویی
ناپروکسن(NAPROXEN)
اطلاعات عمومی
ناپروکسن یکی از داروهای گروه ضد التهابهای غیراستروئیدی است که برای کاهش درد خشکی عضلات و التهاب به کار میرود.
این دارو علایم بیماریهای روماتیسم مفصلی بزرگسالان و نوجوانان، اسپوندیلیت آنکیلوزان و استئوآرتریت را کاهش میدهد.
این دارو، بیماری های مذکور را درمان نمیکند بلکه علایم بیماری را کاهش میدهد.
ناپروکسن در درمان حملات حاد نقرس نیز مؤثر است.
همچنین در بعضی از مواقع برای کاهش دردهای ناشی از سردردهای میگرنی، جراحی های استخوان، دندان و رگ به رگ شدن یا کشیدگی عضلات به کار میرود.
در دردهای ناشی از قاعدگی نیز استفاده می شود.
عوارض گوارش ناشی از مصرف دارو نسبتا شایع است و باعث افزایش خطر خونریزی میشود. برای مصرف طولانی مدت، از آسپیرین ایمن تر است و حداکثر ۲ قرص در روز توصیه میشود.
طبقه بندی
گروه دارویی: ضد التهابهای غیراستروئیدی و نقرس
خطرات ناشی از مصرف زیاد : متوسط
میزان وابستگی: کم
نسخه پزشک لازم است.
نامهای تجاری: آرتروزین، مو واکسن تاپروسین
اطلاعات دارویی
دارویی که برای شما تجویز شده برای درمان بیماری تان مناسب است، بدون دستور پزشک میزان مصرف آن را تغییر ندهید.
شکل دارویی: قرص، شیاف
تعداد دفعات و زمان مصرف: برای کاهش درد، هر ۴۸ ساعت. برای نقرس، هر ۸ ساعت برای درد عضلانی و التهاب مفصلی، ۲-۱ بار روزانه
مقدار مصرف در بزرگسالان: دردهای خفیف تا متوسط مثل درد قاعدگی، برای شروع ۵۰۰ میلی گرم سپس در صورت نیاز به ادامه مصرف، ۲۵۰ میلی گرم هر ۶ – ۸ ساعت، درد عضلانی و التهاب مفصلی، ۱۲۵۰-۵۰۰ میلی گرم روزانه.
نقرس، برای شروع ۷۵۰ میلی گرم سپس تا فروکش کردن درد هر ۸ ساعت ۲۵۰ میلی گرم مصرف شود.
شروع اثر: درد بعد از ۱ ساعت کاهش مییابد و اثر ضدالتهابی آن بعد از ۲ هفته ظاهر میشود .
مدت اثر: تا ۱۲ ساعت
رژیم غذایی توصیه شده: هیچ
ذخیره سازی: در ظروف دربسته، در جای خشک و خنک (دمای اتاق )، و به دور از نور و دسترس اطفال نگهداری شود.
فراموش کردن یک وعده مصرف دارو: یادتان آمد بلافاصله بخورید.
اگر تا وعده بعدی کمتر از ۴ ساعت مانده بهتر است منتظر وعده بعدی باشید.
قطع مصرف دارو: این دارو برای کاهش درد، به مدت محدودی تجویز میشود و قطع دارو در این شرایط بلامانع است. در صورتی که برای مدتی طولانی تجویز شده است بهتر است قبل از قطع دارو با پزشک معالج مشورت شود.
مصرف بیش از اندازه: مصرف ناآگاهانه معمولا خطری ایجاد نمیکند، در صورت بروز علایم غیرطبیعی، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.
مصرف طولانی مدت: باعث افزایش خطر خونریزی، زخم معده و روده میشود.
توصیههای ضروری
- دارو را همراه غذا یا بعد از آن مصرف کنید.
- ۳۰-۱۵ دقیقه پس از مصرف به حالت قائم (نشسته) بمانید.
- هرگونه اختلال در بینایی، تیرگی مدفوع، اسهال یا سردرد را به اطلاع پزشک برسانید.
نحوه دفع دارو: این دارو از راه ادرار دفع میگردد.
اقدامات احتیاطی خاص
آیا پزشکتان می داند که:
- مدت زیادی درگیر مشکلات کبدی و کلیوی بودید.
- مشکل قلبی دارید.
- از التهاب مری، سوءهاضمه و زخم معده و روده رنج میبرید.
- اختلال خونی دارید.
- دچار فشار خون شده اید.
- سایر داروها را همزمان مصرف میکنید.
- آسم دارید.
- به آسپیرین حساسیت دارید.
دوران حاملگی: تجویز نمی شود، بخصوص در سه ماهه آخر بارداری ممکن است باعث آسیب به قلب جنین شده و مدت زایمان را طولانی کند.
دوران شیردهی: این داروها در شیر ترشح شده ولی در دوز طبیعی آن برای شیرخوار مشکلی ایجاد نمی کند،با پزشک مشورت کنید.
رانندگی و مشاغل پرخطر : این دارو باعث کاهش تمرکز شده و انجام اینگونه مشاغل خطرآفرین است، تا زمانی که اثر دارو روی ، بدن تان مشخص نشده، این فعالیت ها را انجام ندهید.
الکل:به پرهیزید. الکل به تنهایی باعث تحریک معده میشود، مصرف همزمان آن یا ناپروکسن این اثر را تشدید میکند.
نوزادان و کودکان: یکی از داروهایی است که برای روماتیسم مفصلی نوجوانان تجویز میشود، البته کاهش دوز دارو ضروری است.
جراحی و بیهوشی عمومی: ناپروکسن باعث افزایش خونریزی میشود بنابراین یک هفته قبل از هرگونه عملی، مصرف آن را متوقف کنید.
بالای ۶۰ سالگی: در این سنین عوارض داروها بیشتر شده، نیاز است که دوز دارو کاهش یابد.
عوارض جانبی
عوارض جدی و تهدیدکننده این دارو نادر است و بعضی عوارض با ادامه مصرف دارو خودبخود برطرف میگردد.
در شرایطی که مدفوع سیاه یا خونی شد، بدون فوت وقت به پزشک اطلاع دهید.
تداخل دارویی (مصرف همزمان با سایر داروها)
- توصیه کلی: ناپروکسن با طیف گسترده ای از داروهایی که موجب خونریزی و زخم گوارشی میشود تداخل دارد. همچنین باعث افزایش میزان لیتیوم ( داروی روانپزشکی)، متوتروکسات ( داروی ضد سرطان) و دیگوکسین ( داروی قلبی) در خون شده و ممکن است عوارض شدیدی ایجاد کند.
- داروهای ضدفشارخون و مدرها، ناپروکسن اثر این داروها را کاهش میدهد و فشارخون بالا می رود.