مایکوفنولات موفتیل | موارد مصرف و عوارض جانبی

12 اکتبر 2019

خواندن این مطلب 2 دقیقه زمان میبرد

فهرست مطالب

مایکوفنولات موفتیل (MYCOPHENOLATE MOFETIL)

موارد مصرف

مایکوفنولات موفتیل برای جلوگیری از رد پیوند قلب، کلیه و کبد همراه با سیکلوسپورین و کورتیکوستروییدها و در درمان نفریت لوپوسی به کار می‌رود.

مکانیسم اثر

مایکلوفنولیک اسید، متابولیت فعال مایکوفنولیت، مهار کننده قوی، اختصاصی و قابل برگشت آنزیم اینوزین منوفسفات دهیدروژناز می‌باشد و بنابراین مسیر ساخت جدید نوکلئوتیدهای گوانین را مهار می‌کند.
لنفوسیت‎های B و T برای تکثیر به این مسیر ساخت جدید پورین وابستگی زیادی دارند، در حالی که سایر سلول ها، از مسیر بازیافتی استفاده می‌نمایند. لذا این دارو روی لنفوسیت‎ها اثر سمیت سلولی دارد.
مایکوفنولیت باعث مهار تکثیر لنفوسیت های B و T، کاهش تولید پادتن و مهار فراخوانی گویچه های سفید به محل التهاب یا عضو پیوندی می‌شود.
این دارو بر پاسخ‎های اولیه ایمنی (فعالیت منوسیتها مثل تولید ۱-IL و ۲-IL) تأثیر ندارد.

فارماکوکینتیک

جذب مایکوفنولات موفتیل از دستگاه گوارش به طور گسترده و با سرعت (فراهمی زیستی ۹۴٪) انجام می شود.
نیمه عمر آن حدود ۱۷ ساعت است.
حذف آن ٪۹۳ کبدی و ۶٪ کلیوی می باشد.

موارد منع مصرف

در صورت حساسیت به یکی از اجزای فراورده و ابتلا به نقص آنزیمی وراثتی آنزیم هیپوگزانتین گوانین فسفوریبوزیل ترانسفراز (HGPRT) نباید مصرف شود.

هشدارها

مصرف دارو در نارسایی شدید کلیه باید با احتیاط لازم صورت گیرد.
در صورت کاهش تعداد نوتروفیل ها، باید مصرف دارو را قطع کرد یا مقدار دارو را کاهش داد.
واکسن های زنده ضعیف شده در بیماران تحت درمان با این دارو ممکن است مصونیت کامل ایجاد | نکنند. در صورت امکان واکسیناسیون را باید به تعویق انداخت.
مصرف این فراورده احتمال بروز عفونت ها (فرصت طلب و نهفته ویروسی) و بدخیمی های خون و پوست را افزایش می‎دهد.

عوارض جانبی

اسهال
درد در ناحیه شکم
کاهش تعداد گویچه های سفید
عفونت
استفراغ
کم خونی
سرفه
سردرد
درد قفسه سینه
تنگی نفس
وجود خون در ادرار
افزایش فشار خون
تهوع و استفراغ

از عوارض جانبی این دارو می‌باشند.

تداخل های دارویی

مصرف همزمان آسیکلویر، گانسیکلوبر، والاسیکلویر، پروبنسید، سالیسیلات‎ها باعث افزایش غلظت پلاسمایی مایکوفنولیت می‌شود.
مصرف همزمان با سایر داروهای کاهنده سیستم ایمنی و گلوکوکورتیکوئیدها احتمال بروز سرطان و بدخیمی های پوست و عفونت را افزایش می‌دهد.
مصرف این دارو همراه با کلستیرامین، کوآموکسی کلاو، سیپروفلوکساسین و سیکلوسپورین باعث کاهش غلظت پلاسمایی مایکوفنولیت می‌شود.
همچنین این دارو با آزاد کردن فنی توئین و تئوفیلین از پروتئین های پلاسما، غلظت آزاد آنها را افزایش می‌دهد.

نکات قابل توصیه

شمارش کامل گویچه های خونی در ماه اول به طور هفتگی و در ماه ۲ و ۳ ماهی دو بار و سپس در طول سال اول هر ماه باید انجام شود.
مصرف این دارو در بیماران مبتلا به بیماری‎های شدید دستگاه گوارش باید با احتیاط انجام شود.
در صورت تأخیر فعالیت کلیه پیوندی پس از عمل پیوند، احتمال عوارض جانبی دارو افزایش می‌یابد.
اولین نوبت دارو بلافاصله و حداکثر در طی ۲۴ ساعت بعد از انجام عمل پیوند تزریق می شود. از تزریق یکباره یا سریع داخل وریدی باید اجتناب شود.

مقدار مصرف

بلافاصله بعد از عمل پیوند انفوزیون داخل وریدی باید انجام شود.

پیوند کلیه: ۱g انفوزیون داخل وریدی (در طول ۲ ساعت) یا خوراکی دو بار در روز (مقدار روزانه ۲g) مصرف شود.
پیوند قلب: ۱/۵g انفوزیون داخل وریدی (در طول دو ساعت) دو بار در روز یا خوراکی ۱g دو بار در روز مصرف شود.
پیوند کبد: ۱g انفوزیون داخل وریدی (در طول دو ساعت) دو بار در روز یا خوراکی ۱/۵g دو بار در روز مصرف شود.
کودکان: برای کودکان ۳ ماهه تا ۱۸ ساله ۶۰۰mg/m2 / از سوسپانسیون خوراکی دو بار در روز (حداکثر ۲g / day ) مصرف میشود.