
نزدیک بینی
نزدیک بینی (میوپی؛ myopia) هنگامی ایجاد می شود که نوری که از اجسام دور به چشم می رسد، پیش از رسیدن به شبکیه متمرکز شود.
این خطای انکساری در اثر طویل تر شدن کره چشم یا شیب دار شدن بیش از حد قرنیه روی می دهد و در نتیجه، تصاویر در داخل زجاجیه تشکیل می شوند و نه بر روی شبکیه و اجسام نزدیک، واضح و اجسام دور، تار به نظر می رسند.
مهم ترین علت نزدیک بینی، حالت ارثی آن است.
نزدیک بینی معمولا از دهه دوم زندگی آغاز می شود و با رشد اندازه چشم در دوران بلوغ افزایش می یابد و اغلب بعد از ۱۸ سالگی متوقف می شود.
راه های تشخیص :
- خواندن چارت اسنلن
- تونومتری (تست فشار چشم)
- معاینه شبکیه
- معاینه یا اسلیت لامپ
نکته
تاکنون ثابت نشده است که مطالعه در سنین کودکی، مطالعه طولانی تماشای تلویزیون از نزدیک، استفاده از عینک نامناسب و مطالعه در شب باعث نزدیک بینی شود.
انواع نزدیک بینی
- معمولا نزدیک بینی ۰۰/۳- دیوپتر یا کمتر، «نزدیک بینی خفیف»
- نزدیک بینی ۰۰/۳ – تا ۰۰/۶ – دیوپتر، «نزدیک بینی متوسط»
- نزدیک بینی ۰۰/۶ – دیوپتر و بیشتر، «نزدیک بینی شدید»
نزدیکبینی به این معنی است که فرد می تواند اشیای نزدیک را واضح تر از اشیای دور ببیند.
بسیاری از افرادی که دچار نزدیکبینی هستند.
در هنگام مطالعه از عینک استفاده نمیکنند.
نزدیکبینی ممکن است مادرزادی باشد. نزدیکبینی جوانان، قبل از ۲۰ سالگی و نزدیک بینی کودکان به ویژه در سنین دبستان آغاز می شود.
نزدیک بینی بزرگسالان معمولا بین ۳۰ تا ۴۰ سالگی و نزدیک بینی دیررس بزرگسالان پس از ۴۰ سالگی آغاز می شود.
نکته
احتمال بروز جداشدگی شبکیه، آب سیاه زاویهباز اولیه و مگسپران در افراد مبتلا به نزدیکبینی شدید، بیش از سایرین است.
حدود ۳۰% افراد مبتلا به نزدیک بینی به نوع شدید آن دچار هستند.
درمان های مرسوم
نزدیکبینی پس از تشخیص به وسیله چشم پزشک یا متخصص بینایی سنجی (اُپتومتریست) با عینک یا لنز تماسی و یا با جراحی های انکساری (مانند، PRK LASEK و LASIK) اصلاح می شود.
عدسی های اصلاح کننده نزدیکبینی، مقعر (گود) هستند یعنی قدرت منفی دارند به نحوی که دیوپترهای مثبت بیش از حد چشم نزدیک بین را جبران می کنند.
پرسش و پاسخ
- درباره اعمال جراحی انکساری جدید چشم توضیح دهید.
اعمال PRK , LASEK و LASIK با هدف کاهش نیاز فرد به عینک یا لنز تماسی انجام می شوند و شکل قسمت مرکزی قدامی قرنیه را با استفاده از لیزر اکسایمر تغییر می دهند.
با این کار مقدار کمی از بافت پشتیبان قرنیه، واقع درجلوی چشم، تبخیر و برداشته میشود.
قبل از تبخیر، لایه بیرونی قرنیه برداشته می شود. یک سیستم کامپیوتری، موقعیت چشم بیمار را ۶۰ تا ۴۰۰۰ بار در ثانیه (بر حسب نوع لیزر مورد استفاده ) ردیابی می کند و ضربان های لیزر را در محل دقیق قرار می دهد.
در عمل LASEK، اپی تلیوم قرنیه به وسیله یک محلول شیمیایی، حفظ و پس از تکمیل عمل تبخیر لیزری، دوباره در محل اولیه خود قرار داده می شود ولی در PRK، اپی تلیوم مزبور دور انداخته می شود و به قرنیه اجازه داده می شود تا اپی تلیوم را بازسازی کند. عمل PRK در ۸۰% افراد نزدیک بین مفید واقع می شود.
عمل LASIK با استفاده از بی حسی موضعی انجام می شود.
در مرحله اول، باله (فلپ؛ توده ای از بافت که برای پیوند برداشته می شود) بر روی قرنیه ایجاد میشود.
در مرحله دوم، قرنیه واقع در زیر فلپ با لیزر تغییر شکل داده میشود.
در مرحله سوم، فلپ بر جای خود قرار داده می شود.
عمل جراحی LASIK برای اصلاح نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم انجام می شود و بر عمل PRk ترجیح دارد.
زیرا بهبود بیمار پس انجام جراحی به دقت کمتری نیاز دارد و درد بیمار کمتر است.
منبع: کتاب راهنمای جامع سلامت در خانواده