وقتی پوست کودکم بیمار می‌شود

خشکی پوست

پوست کودک

پوست نوزادان حساس، نازک و مستعد خشک شدن است. به‌خصوص در آب‌وهوای گرم و خشک و حمام مکرر تشدید می‌شود. خشکی شدید پوست می‌تواند باعث ناراحتی، خارش و ترک خوردن پوست شود. درنتیجه کودک شروع به بهانه‌گیری و خاراندن پوست خود می‌کند که می‌تواند پوست را عفونی کند.

برخی صابون‌ها و لوسیون های مرطوب‌کننده برای درمان خشکی پوست نوزادان مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما در صورت بروز موارد زیر، باید مراقبت‌های پزشکی و تخصصی انجام شود:

• درمان‌های خانگی باعث بهبود علائم نشود.
• بدن کودک دچار کم‌آبی شود.
• پوست کودک ترک خورد.

علل

• در برخی مواقع، پوست نوزادان هنگام تولد خشک است. (این عارضه در کودکانی که پس از ۴۰ هفتگی متولد می‌شوند بیشتر دیده می‌شود و پس از گذشت چند روز نیز بهبود می‌یابد).
• مهم‌ترین دلیل این است که آنها زمان زیادی را در هوای بسیار خشک، بسیار سرد یا بسیار گرم می‌گذرانند. (که باعث می‌شود پوست رطوبت خود را از دست بدهد).
• آب‌نمک یا آب همراه با مواد شیمیایی مانند کلرین که در استخرها استفاده می‌شود.
•  بیش‌ازاندازه حمام بردن نوزاد باعث می‌شود چربی پوست کودک کاهش یابد.

علائم

خشکی پوست علاوه بر اینکه با کشیدن دست روی آن مشخص می‌شود، می‌تواند باعث پوسته پوسته‌شدن پوست نیز بشود.

اگر متوجه شدید بدن کودک می‌خارد، مراقب قسمت هایی از بدن که خراشیده می‌شود، باشید.

درمان در مراحل اولیه بهترین روش است. (زیرا خشکی پوست می‌تواند باعث ترک خوردگی اپیدرم شود که بسیار دردناک است و ممکن است باعث بروز عفونت نیز بشود).

خشکی پوست و بیماری دیگر اگر روی پوست کودک لکه‌های قرمز رنگی دیده می‌شود که می‌خارد، ممکن است وی به اگزما مبتلا شده باشد که به آن «درمانیت آتوپیک» نیز گفته می‌شود.

در برخی مواقع اگزما با مرطوب کردن منظم و دائمی پوست برطرف می‌شود، بنابراین نیازی به مراجعه فوری به پزشک نیست. (مگر اینکه به‌رغم به کار بردن روش‌های درمان خانگی لکه‌ها بهبود نیابد و پوست کودک دچار خارش و ناراحتی باشد).

ایکتیوز

در موارد نادر ممکن است خشکی پوست نشانه ابتلا به یک بیماری ژنتیکی به نام «ایکتیوز» باشد.

• پوست افراد مبتلابه ایکتیوز پوسته‌پوسته‌شده و در برخی موارد ممکن است قرمز هم بشود.
• در این بیماری، پوست کف دست و کف پاها ضخیم می‌شود.
• درصورتی‌که پزشک احتمال بدهد که کودک به ایکتیوز مبتلا شده، وی را برای معاینه و درمان به متخصص پوست ارجاع می‌دهد.

توصیه‌های پیشگیری از خشکی پوست نوزادان و کودکان

– دفعات و مدت حضور در حمام را به حداقل برسانید

– به‌جای آب داغ از آب گرم و از پاک‌کننده‌های بدون بو و غیر صابونی استفاده کنید.

– بلافاصله پس‌ازاینکه کودک را از حمام خارج کردید، او را خشک‌کنید

– روی لکه‌های خشکی مواد مرطوب‌کننده بزنید تا رطوبت در پوست او حفظ شود.

• وازلین و آلوئه ورا دو نوع از بهترین مرطوب‌کننده ها برای درمان خشکی پوست کودک است که توصیه می‌شود ۲ مرتبه در روز یا به‌اندازه موردنیاز بزنید.

– پس از شنا کردن در استخر یا دریا، کودک را با آب معمولی بشویید و روی صورت او مرطوب‌کننده بزنید.

• کلرین و نمک باعث خشک شدن پوست بدن کودک می‌شوند.

– اگر هوای خانه شما خشک است، از دستگاه بخور یا مرطوب‌کننده در اتاق کودک استفاده کنید.

– حتما در هوای سرد دست کودک را با دستکش بپوشانید تا دستان او از خشک‌شدگی ناشی از باد و سرما مصون بماند.

– در هر فصلی از پوست کودک در برابر آفتاب‌سوختگی و اثر باد محافظت کنید.

– پودر یا عطر روی پوست کودک نزنید و همچنین در استفاده از مواد شوینده و مواد خشکشویی، انواع بدون عطر را انتخاب کنید.

– اگر پوست کودک شما حساس است، باید لباس‌های او را ۲ مرتبه بشویید. (تا همه باقیمانده‌های صابون‌ها و مواد شوینده از روی لباس به‌طور کامل پاک شوند).

– اگر پوست کودک شما به‌شدت حساس است، به او لباس‌های تنگ و خشن نپوشانید.

– از استفاده از هرگونه محرکی مانند لوسیون ها و مرطوب‌کننده حاوی الکل و لباس‌های بافته‌شده از مواد خشنی مانند پشم خودداری کنید.

دمای اتاق کودک

دمای اتاق کودک نباید بیش از ۱۸ درجه سانتی گراد باشد، در غیر این صورت ممکن است خشکی پوست او تشدید شود.

در موارد زیر حتما به پزشک مراجعه کنید:

• اگر تصور می‌کنید کودک شما علائم ابتلا به اگزما یا ایکتیوز را دارد.
• اگر پوست کودک شما با انجام درمان‌های خانگی بهبود نیافت و علائمی از عفونت مانند تورم و تخلیه ترکهای روی پوست را در وی مشاهده کردید.

مصرف مایعات

– به کودک مقادیر زیادی مایعات بدهید تا رطوبت بخار شده از روی پوست او جبران شود.

– اگر کودک شما هنوز در سنین نوزادی است باید حداقل تا ۶ ماه به او شیر مادر یا شیر خشک بدهید.(مگر اینکه پزشک تجویز دیگری کرده باشد).

– به یاد داشته باشید اگر پوست را به‌درستی مرطوب نکنید، نوشیدن مقادیر زیاد مایعات موثر واقع نخواهد شد.

– بدون استفاده از مرطوب‌کننده هایی که بتوانند آب را در پوست نگه‌دارند، آبرسانی به پوست نوزاد به‌درستی انجام نمی‌شود.

زگیل

زگیل‌ها عفونت‌های پوستی هستند که توسط ویروس‌های خانواده ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) ایجاد می‌شوند.

این عفونت بیشتر میان بچه‌های ۱ تا ۱۲ ساله رایج است اما می‌تواند بزرگسالان را هم دچار کند.

زگیل‌ها ممکن است در هر نقطه از بدن ایجاد شوند، اما بیشتر تمایل دارند مناطق گرم و مرطوب مانند برش‌های کوچک یا خراش‌های روی انگشتان، دستها و پاها را مورد هجوم قرار دهند.

زگیل‌ها می‌توانند دارای ظاهر متفاوتی باشند، مانند صاف، براق، دارای پایه‌بلند یا توده بزرگ خشن.

وجود آنها ممکن است ناخوشایند و خجالت‌آور باشد. گاهی هم دردناک هستند، به‌خصوص اگر روی پاها یا زیر ناخن‌ها جا بگیرند.

انواع زگیل

زگیل‌های رایج و معمول:

• این نوع بیشتر روی انگشتان، دستها، زانوها و آرنج‌ها یافت می‌شود.
• یک برآمدگی سخت کوچک و گنبدی شکل و معمولا متمایل به خاکستری و قهوه‌ای است.
• این نوع سطح سختی دارد که ممکن است شبیه سر یک گل‌کلم با نقطه‌های سیاه‌رنگ درون آن به نظر برسد.

زگیل‌های مسطح:

• این زگیل‌ها تقریبا به‌اندازه یک سر سنجاق و نرم‌تر از دیگر انواع زگیل و دارای سرهای مسطح هستند.
• زگیل‌های مسطح ممکن است به رنگ های بنفش، قهوه‌ای کمرنگ یا زرد باشند.
• بیشتر کسانی که مبتلابه زگیل مسطح می‌شوند آن را روی صورت خود دارند اما این زگیل‌ها می‌توانند روی بازوها، زانوها با دست ها نیز رشد کنند و به صورت خوشه‌ای به نظر برسند.

زگیل‌های کف پا:

این زگیل‌ها که روی قسمت زیرین پاها دیده می‌شوند، می‌توانند بسیار ناخوشایند باشند.

وجود این زگیل‌ها مثل این است که دائم روی یک سنگ کوچک راه می‌روید.

زگیل‌های رشته مانند:

این زگیل‌ها ظاهری مانند انگشت دارند و معمولا به رنگ گوشت هستند و روی دهان یا اطراف آن، چشم‌ها یا بینی رشد می‌کنند.

درمان زگیل

• عموما زگیل‌ها باعث بروز هیچ مشکلی نمی‌شوند، بنابراین تهدیدی برای سلامت نیستند.
• زگیلی که درمان نشود، ممکن است ۶ تا ۱۲ ماه زمان ببرد تا خودبه‌خود ناپدید شود.
• اگر زگیل دردناک باشد یا در فعالیت‌های دیگر مداخله کند، ممکن است پزشک تصمیم به خارج کردن زگیل بگیرد.

– روش‌های دیگری که برای درمان زگیل وجود دارد که قطعا باید توسط متخصص انجام شود:

• محلول‌های برطرف‌کننده زگیل
• سوزاندن زگیل از طریق جریان الکتریکی
• فریز کردن زگیل با استفاده از نیتروژن مایع
• درمان لیزر

پس از گذشت چند روز از درمان توسط پزشک، ممکن است زگیل بیفتد اما شاید درمان‌های متعددی موردنیاز باشند. پزشکان معمولا زگیل‌ها را جدا نمی‌کنند چراکه این عمل ممکن است باعث ایجاد زخم شود و زگیل نیز پس از مدتی بازگردد.

درمان موضعی

اگر کودک بزرگتر دارای زگیل ساده‌روی انگشت خود است، از پزشک درباره استفاده از پماد بدون نسخه برای برطرف کردن زگیل سوال کنید. برخی پزشکان پماد بدون نسخه‌ای را توصیه می‌کنند که شامل سالسیلیک اسید است و برای چند هفته هرروز روی زگیل قرار داده می‌شود. این پماد زگیل ممکن است سوزش ایجاد کند.

فرایند آن شامل خیساندن زگیل با آن و کندن پوست خشک‌شده است اما بعضی کودکان آن را تحمل نمی‌کنند. این دارو برای استفاده روی صورت یا اندام تناسلی کودک شما نیست و باید بسیار مواظب باشید که کودک کنجکاو شما به آن دسترسی پیدا نکند چراکه در صورت برخورد با دهان و چشم او ممکن است سوزش ایجاد کند.

این درمان ممکن است چند هفته یا چند ماه پیش از مشاهده نتایج طول بکشد، اما درنهایت زگیل باید از روی پوست سالم پایین بریزد. داروهای زگیل شامل مواد شیمیایی قوی هستند و باید بااحتیاط مصرف شوند چراکه می‌توانند به پوست سالم آسیب بزنند.

در صورت استفاده از چنین روشی باید توجه داشت که:

– پیش از استفاده از دارو، زگیل را در آب گرم فروببرید و پوست مرده روی سطح زگیل را با یک سوهان (که هرگز نباید برای ناخن‌ها استفاده شود) بردارید. مواظب باشید پوست سالم اطراف زگیل را سوهان نکشید.

– ناحیه زگیل را در زمان عمل کردن دارو پوشش دهید.

– مواظب باشید زگیل را مالش یا خراش ندهید و برندارید. انجام این کار می‌تواند ویروس را به قسمت دیگری از بدن منتقل کند یا باعث عفونت کردن زگیل شود.
یک‌راه حل بهتر برای درمان زگیل در کودک شما می‌تواند امتحان کردن بانداژهای بدون نسخه باشد که شامل سالسیلیک اسید هستند. هرروز یک بانداژ جدید روی زگیل قرار دهید. درنهایت ویروس روی پوست مرده‌ای که برداشته می‌شود، می‌میرد.

پیشگیری

بااینکه هیچ راهی برای پیشگیری از زگیل وجود ندارد، توصیه موثر این است که همواره کودکان را به شستن دست و پوست خود به صورت مرتب و خوب ترغیب کنید.

اگر پوست کودک دارای برش یا زخم است از صابون و آب برای تمیز کردن آن ناحیه استفاده کنید چراکه زخم‌های باز در معرض خطر زگیل و دیگر عفونت‌ها هستند.

همچنین منطقی است که کودکان را به پوشیدن صندل‌های ضد آب و دمپایی در دوش‌های عمومی، رختکن‌ها و اطراف استخرهای عمومی تشویق کنید. این کار می‌تواند از زگیل‌های کف پا و دیگر عفونت‌ها مانند پای ورزشکاران پیشگیری کند.

منبع: هفته‌نامه سلامت