میل جنسی (libido) به طور چشمگیری در افراد مختلف، متفاوت است و حتی در یک فرد نیز با توجه به شرایط درونی و بیرونی، می تواند متغیر باشد.
هورمون جنسی مردانه تستوسترون نقش فراوانی در میل جنسی در هر دو جنس مرد و زن ایفا می‌کند. اعتیاد به الکل و مواد مخدر و کم خونی و ابتلا به بیماریهای عمومی و مزمن مانند دیابت از عواملی هستند که باعث کاهش میل جنسی می‌شوند اما اگر به الکل و مواد مخدر معتاد نیستید و بیماری مزمنی ندارید از کاهش میل جنسی خود شاکی هستید، ممکن است راهنمایی زیر برای یافتن مشکل شما مفید باشد.
آیا بالای ۵۰ سال سن دارید؟
• علل احتمالی
نگران نباشید چون با افزایش سن معمولا کاهش میل جنسی رخ خواهد داد اما اگر احساس می‌کنید که این مسئله به طور ناگهانی رخ داده بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.
• آنچه باید انجام دهید
پزشک اگر لازم بداند برای شما آزمایش هورمونی درخواست خواهد کرد.
• آنچه اتفاق می‌افتد
اگر مشکل شما هورمونال باشد ممکن است همراه با علائمی مانند کاهش موی بدن، کاهش اندازه بیضه و بزرگی پستان ها همراه باشد و معمولاً با هورمون درمانی بهبود می‌یابد.
آیا احساس می‌کنید که همیشه میل جنسی شما کم بوده است؟
• علل احتمالی
از آنجا که شخصیت افراد متفاوت است، ممکن است این مسئله برای شخص شما کاملا طبیعی باشد اما اگر احساس می‌کنید که این مشکل بر روابط زناشویی شما و همسرتان اثر سوئی دارد و باید اقدامی انجام دهید به یک مشاور جنسی مراجعه کنید.
• آنچه باید انجام دهید
اگر کمبود میل جنسی مبنای روانشناختی داشته باشد، که در مورد افراد تحصیل کرده معمولاً اینطور است، مشاوره با یک درمانگر یا مشاوره جنسی مفید واقع می‌شود. البته لازم است که هم مرد و هم زن در جلسات حضور پیدا کنند.
• آنچه اتفاق می‌افتد
مرد و زن در این جلسات در مورد نیازها و انتظارات جنسی خود صحبت و تمرینات داده شده را در منزل اجرا می کنند و پس از مدتی یاد می‌گیرند که نیازهای خود و دیگری را به خوبی برآورده کنند.
آیا کاهش میل جنسی در شما پس از مواجهه با یک استرس شدید یا خستگی های مزمن رخ داده است؟
• علل احتمالی
میل جنسی احساس پیچیده ای است که به راحتی تحت تاثیر خستگی، فشارهای روانی و جسمی قرار می گیرد.
• آنچه باید انجام دهید
سعی کنید با کمک همسرتان منشاء استرس و ناراحتی را پیدا کنید. به خودتان استراحت دهید و خستگی تان را برطرف کنید.
• آنچه اتفاق می‌افتد
به احتمال زیاد پس از حل شدن مشکلات و رفع خستگی مشکلتان برطرف خواهد شد اما اگر پس از همه اینها عدم میل جنسی شما برطرف نشد با پزشک خود مشورت کنید.
آیا حس می کنید که میل جنسی شما فقط در برابر همسرتان از بین رفته و ضعیف شده است؟
• علل احتمالی
اگر اینطور است مشکل شما مطمئنا جسمی نیست و روابط شما با همسرتان در زمینه‌های دیگر نیز مشکل دار است.
• آنچه باید انجام دهید
ممکن است مشکل شما با همسرتان به خاطر مسائلی از قبیل تغییر در ظاهر فیزیکی چاقی و لاغری و بوی نامطبوع بدن، نامرتبی موها و لباس و عدم رسیدگی به بهداشت فردی باشد. در این صورت با صحبت کردن با همسرتان می توانید آن را حل کنید. در صورت باقی ماندن مشکل توصیه می‌کنیم با یک روانپزشک یا روانشناس مشاور خانواده صحبت کنید.
• آنچه اتفاق می‌افتد
توجه داشته باشید که راه درمان مشکل شما به هیچ وجه و در هیچ صورتی داشتن شرکای جنسی متفاوت نیست. با این کار فقط خود را در معرض بیماری های خطرناک مقاربتی قرار خواهید داد.
آیا بیمارید و از دارو استفاده می کنید؟
• علل احتمالی
ممکن است دارویی که مصرف می کنید باعث کاهش میل جنسی تان شده باشد.
• آنچه باید انجام دهید
از پزشک خود در مورد عوارض جانبی دارویتان بپرسید.
• آنچه اتفاق می‌افتد
ممکن است پزشک پس از اطلاع از این مسئله، بتواند داروی جایگزینی را برای شما تجویز کند.
آیا میل جنسی شما پس از انجام یک عمل جراحی بزرگ و پشت سر گذاشتن یک بیماری شدید کاهش یافته است؟
• علل احتمالی
ممکن است علت مشکل شما ضعف دوران نقاهت یا ترس ناخودآگاه از بدتر شدن بیماری و درد و صدمه به محل جراحی باشد.
• آنچه باید انجام دهید
با پزشکی که شما را جراحی کرده یا بیماری شما را کنترل کرده صحبت کنید و از او به طور شفاف در مورد زمان مناسب مقاربت بپرسید.
• آنچه اتفاق می‌افتد
در بیشتر موارد مقاربت پس از گذشت حدود شش هفته از بهبود بلامانع است.
آیا در مورد مقاربت جنسی اضطراب های خاصی دارید؟
• علل احتمالی
اضطراب های خاص مربوط به مقاربت، مثل نگرانی در مورد بیماری مقاربتی یا ترس از باردار شدن همسر در زمانی که مناسب نمی دانید و خاطرات بد عدم موفقیت در نزدیکی های قبلی و ترس از عدم توانایی در ارضای شریک جنسی می تواند بر میل جنسی فرد اثرگذار باشد.
• آنچه باید انجام دهید
بهترین کار این است که با همسر خود صحبت و سعی کنید برای مسائلی که نگرانشان هستید راه‌حلی پیدا کنید. اگر نتوانستید و هنوز هم نگران هستید با یک روانپزشک یا روانشناس صحبت کنید.
