دارو
کلوفازیمین چیست؟ اطلاعات عمومی و توصیه های ضروری آن
کلوفازیمین (CLOFAZIMINE)
موارد مصرف
کلوفازیمین در درمان جذام مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر
به نظر می رسد این دارو اثر باکتری کش خود را روی مایکوباکتریوم به آهستگی و از طریق مهار رشد باکتری و اتصال به DNA اعمال می نماید.
فارماکوکینتیک
جذب این دارو پس از مصرف خوراکی از ۷۰-۴۵٪ متغیر است و با تجویز فراورده های میکرو کریستال و بلافاصله پس از غذا بیشتر می باشد. پس از جذب در بافت های چربی، لنف، صفرا وسایر بافت ها منتشر می شود. نیمه عمر این دارو در بافتها پس از مصرف یک مقدار واحد حدود ۱۰ روز و با مصرف طولانی مدت و مقادیر زیاد حدود ۳-۲ ماه میباشد.
حداکثر غلظت سرمی دارو پس از ۶-۱ ساعت (در مصرف طولانی مدت) به دست می آید. دفع این دارو از طریق کلیه و تا ۵۰٪ به صورت تغییر نیافته از طریق مدفوع می باشد.
هشدارها
۱- در صورت وجود نارسایی کبد یا کلیه و یا سابقه ناراحتی های معدی- روده‌ای این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲- در صورت بروز درد مداوم شکم یا اسهال، مصرف این دارو باید قطع شود.
٣- کلوفازیمین ممکن است سبب تغییر رنگ پوست، ملتحمه، خلط، عرق، ادرار، مدفوع و نیز لنزهای تماسی نرم شوند.
عوارض جانبی
کلوفازیمین ممکن است سبب بروز خونریزی گوارشی، مسمومیت معدی-روده ای، هپاتیت یا زردی، تغییر رنگ پوست و افسردگی شود.
نکات قابل توصیه
- دوره درمان با این دارد که ممکن است چندسال طول بکشد، باید کامل شود.
- دارو را باید هرروز در وقت معین مصرف نمود و حتی‌الامکان هیچ یک از نوبت‌های مصرف دارو نباید فراموش شود.
- احتمال حساس شدن پوست بیمار به نور وجود دارد، از این رو باید از قرار گرفتن در معرض تابش مستقیم نور خورشید خودداری شود.
- کلوفازیمین را باید با غذا یا شیر مصرف نمود.
مقدار مصرف
برای بزرگسالان: این دارو در درمان جذام همراه با سایر داروهای ضدجذام به مقدار mg/day100-50 یکبار در روز و در صورت وجود ضایعات پوستیmg/day100-300 همراه با یک کورتیکواسترویید (پردنیزون mg/day80-40) مصرف می شود.
در مورد اخیر با تحت کنترل در آمدن واکنشهای پوستی، مصرف دارو باید به ۱۰۰mg/day کاهش یابد. کلوفازیمین به مقدار ۵۰mg در روز به همراه اوفلوکساسین یا مینوسیکلین به عنوان جایگزین ریفامپین نیز مصرف می شود.
اشکال دارویی
Capsule: 50mg, 100mg
