سلامت
مکمل کروم | نقش حیاتی و ضرورت مصرف آن
مکمل کروم
کروم نقش حیاتی در فعالیت‌های بعضی آنزیم‌ها در بدن دارد. کروم در تجزیه قند و تبدیل آن به انرژی و ساخت چربی‌های خاص شرکت می‌کند، با انسولین همکاری کرده موجب افزایش نفوذپذیری سلول‌ها به قند می‌شود.
کرم در ساخت پروتئین‌ها نیز دخیل است.
سایر اسامی مکمل کروم
- تری کلریدکروم
- پیکولینات‌کروم.
دسترسی
مکمل‌های این مواد معدنی بدون نسخه پزشک در دسترسند.
رژیم غذایی و سایر منابع طبیعی
مقادیری از کروم در انواع غذاها موجودند. گوشت، لبنیات و غلات منابع سرشار این ماده‌اند.
نیاز روزانه
بدن به مقدار کمی از کرم نیاز دارد. نیاز روزانه آن مشخص نیست ولی میزان مصرف مجاز آن ۲۵ میکروگرم در بزرگسالان است.
ضرورت مصرف مکمل‌ها
رژیم غذایی متعادل روزانه حاوی مقادیر کافی این مواد معدنی است و نیازی به مصرف مکمل‌ها نمی‌باشد. بیمارانی که از مرض قند رنج می‌برند تجویز کروم اضافی برای آنها در مرحله تحقیق و بررسی است.
علایم کمبود
کمبود این مواد معدنی بسیار نادر است. اگر غذاهای روزانه‌تان را غذاهای آماده یا فرآوری شده تشکیل می‌دهد امکان دارد دچار کمبود کروم شوید، مصرف ناکافی این مواد معدنی در یک دوره طولانی مدت توانایی بدن برای مصرف قند را مختل می‌کند و باعث افزایش قند خون می‌شود.
با این حال علائمی از کمبود این مواد معدنی بوجود نمی‌آید.
در برخی افراد، ممکن است علایم شبه دیابت نظیر:
- خستگی
- گیجی
- بی‌حسی
- گزگز دست و پاها
وجود داشته باشد. کمبود این مواد معدنی در بیماران دیابتی باعث وخیم‌تر شدن بیماری شده همچنین رشد کودکان را نیز مختل می‌کند، ممکن است کمبود این مواد معدنی باعث تصلب شرایین شود.
دوز درمانی در موارد کمبود
کمبود شدید کروم با دوز روزانه ۱۰ میکروگرم درمان می‌شود.
علایم و خطرات ناشی از مصرف زیاد
مصرف بیش از حد این مواد معدنی سمی است. میزانی از کروم که سبب علایم می‌شود معمولا به علت تماس‌های شغلی یا نفوذ زباله‌های صنعتی در آب شرب یا هواست و نه به علت مصرف خوراکی آن.
علایم شامل التهاب پوست و در صورت استنشاق، آسیب به مجاری بینی است.
افرادی که به طور مکرر در معرض بخارات کروم هستند، بیش از بقیه به سرطان ریه مستعدند.
همچنین میزان بالای این مواد معدنی عملکرد کلیه‌ها را کاهش می‌دهد.
