دارو
پماد لیدوکائین (LIDOCAINE) | اطلاعات عمومی و توصیه‌های ضروری آن
در این مقاله شما را با اطلاعات عمومی، موارد مصرف، توصیه‌های ضروری، عوارض جانبی و تداخل دارویی لیدوکائین آشنا می‌کنیم.
لیدوکائین (LIDOCAINE)
اطلاعات عمومی
لیدوکائین جزء داروهای بی‌حس کننده موضعی است که با کاهش نفوذپذیری غشاء اعصاب حسی نسبت به یون سدیم، از انتشار پیام عصبی جلوگیری کرده و حس آن موضع را از بین می‌برد.
جذب این دارو از مخاط گلو و دهان به سرعت انجام می‌شود.
عمده مصرف آن در جراحی های کوچک بر روی پوست که از شکل آمپول آن استفاده می‌کنند، ژل آن در بیحسی مجاری ادراری جهت وارد کردن سوند(لوله ای است که به داخل مثانه می‌فرستند) استفاده می‌شود.
شکل اسپری و محلول آن برای ایجاد بی حسی موضعی مخاط در جراحی های داخل دهان، کاهش درد ناشی از زخم های حفره دهان و اطراف آن التهاب لثه، درد مری و حلق و اندوسکوپی (وارد کردن لوله ای به داخل مری و معده) به کار می‌رود.
همچنین در بی نظمی های ضربان قلب و در شرایط اورژانس نیز شکل آمپول آن را در بیمارستان تحت نظارت پزشکی تزریق می‌کنند، دندان پزشکان، لیدوکائین را به همراه اپی نفرین جهت بی حسی برای کشیدن و یا پرکردن دندان به کار می‌برند.
طبقه بندی
گروه دارویی: بی‌حس کننده موضعی، ضد بی‌نظمی ضربان قلب
خطرات ناشی از مصرف زیاد: متوسط
میزان وابستگی: کم
نسخه پزشک لازم است.
نام های تجاری: زیلوکائین، آناستاکن، زیلاکتین ال
اطلاعات دارویی
دارویی که تجویز شده برای درمان بیمارستان مناسب است از تغییر دوز آن بدون دستور پزشک خودداری کنید.
شکل دارویی: اسپری، آمپول، ژل و محلول
اسپری
آمپول
تعداد دفعات و زمان مصرف: هر ۳ ساعت بنا به ضرورت
مقدار مصرف در بزرگسالان: طبق دستور پزشک
شروع اثر: ۲ تا ۵ دقیقه
مدت اثر: ۳۰ تا ۶۰ دقیقه
رژیم غذایی توصیه شده: هیچ
ذخیره سازی: در ظروف دربسته در جای خنک و خشک و دور از دسترس کودکان قرار دهید.
فراموش کردن یک وعده مصرف دارو: معمولا مشکل خاصی به وجود نمی آورد.
قطع مصرف دارو: در صورت عدم نیاز می‌توانید بدون هیچ مشکلی دارو را قطع کنید.
مصرف بیش از اندازه: معمولا مصرف ناآگاهانه مشکلی بوجود نمی‌آورد ولی اگر سهوا بلعیده شود و یا توسط اطفال خورده شود باعث بروز تشنج می‌شود که لازم است بلافاصله به پزشک مراجعه شود.
مصرف طولانی مدت: شکل موضعی آن برای مصارف کوتاه مدت تجویز می‌شود.
توصیه‌های ضروری
- مراقب باشید دارو به چشم ها وارد نشود.
- هنگام بروز واکنش های حساسیتی(قرمزی پوست، خارش و کهیر) مصرف دارو را قطع کنید.
- تا یک ساعت پس از استعمال آن در دهان یا گلو، غذا نخورید یا آدامس نجوید.
نحوه دفع دارو: عمده دارو از راه ادرار دفع می‌گردد.
اقدامات احتیاطی خاص
آیا پزشکتان می‌داند که:
- به این دارو حساسیت دارید.
- دچار بیماری‌های عفونی پوست شده‌اید.
دوران حاملگی: مصرف موضعی دارو معمولا مشکلی ندارد.
دوران شیردهی: مصرف موضعی آن به علت عدم ترشح آن در شیر، مشکلی ندارد.
نوزادان و کودکان: در کودکان زیر ۳ سال حداکثر۱ میلی لیتر از آن را به گوش پاک کن مالیده و هر ۳ ساعت به موضع مالیده می‌شود. در کودکان بزرگتر از ۳ سال کاهش دوز ضروری است.
بالای ۶۰ سالگی: شکل موضعی آن مشکل خاصی ندارد.
رانندگی و مشاغل پرخطر: شکل موضعی آن مشکل خاصی ندارد.
الکل: شکل موضعی آن مشکلی ندارد.
عوارض جانبی
مهمترین عارضه دارو، بثورات جلدی است که در صورت بروز آن بلافاصله دارو را قطع نموده و به پزشک اطلاع دهید.سوزش و قرمزی پوست هم شایع است.
تداخل دارویی (مصرف همزمان با سایر داروها)
در صورتی که برای ضربان‌های غیر طبیعی قلب مصرف شود، سایر داروهای این گروه باعث افزایش اثر لیدوکائین می‌شود.
