سلامت
حساسیت به نور نشانه از چیست؟| تسکین علایم
حساسیت به نور
در‌این مقاله می‌خواهیم شما را با دلایل حساسیت به نور آشنا کنیم.به نظر شما آیا این حساسیت طبیعی است؟
نیاز به فرصت برای تطبیق چشم با نور محیط کاملا طبیعی است.
در یک بعدازظهر آفتابی هنگامی که از یک سالن تئاتر خارج می شوید، اولین تشعشات نور شما را مجبور می‌کند تا به مانند افراد کم بینا به اطراف نگاه کنید. اما اگر نور معمولی روز موجب شود به مانند یک فرد زندانی که در مقابل نورافکن قرار گرفته باشد، توان دید خود را از دست دهید آنگاه چه؟
چه هنگامی به پزشک خود مراجعه کنید
- چشمانتان به طور ناگهانی نسبت به نورهای روشن حساس شده اند و این حس ناخوشایند برای بیش از یک ساعت باقی مانده است.
- احساس درد و فشار بر روی چشمان خود دارید و یا آن که هاله‌های رنگی در اطراف نور مشاهده می‌کنید.
- مشکل شما سیر پیشرونده دارد و یا آن که موجب اختلال در فعالیت‌های روزانه شما شده است.
آنچه علایم به شما می‌گویند
در بسیاری از موارد حساسیت به نور چندان موضوع جدی محسوب نمی‌شود.
یک سرماخوردگی، یک عفونت ویروسی و حتی ذرات غبار ممکن است موجب تحریک اعصابی که از چشم به سوی مغز می‌روند، گردند و بدین ترتیب پیام های چشم درد به سوی مغز روانه شوند و در پاسخ حالت اخم و درهم کشیدن چشم رخ دهد.
برخی از آنتی بیوتیک ها، ضدحساسیت ها و دیگر داروها نیز ممکن است به طور موقت حساسیت به نور را افزایش دهند.
عفونت های چشمی نیز از دیگر عوامل می‌باشند.
اینکه همیشه در روزهای آفتابی و اتاق های بسیار روشن احساس مشکل در باز نگه داشتن چشمانتان دارید، حکایت از آن دارد که:
- یا چشمانتان نسبت به نور خورشید حساس می‌باشند.
- یا آن که به دلیل عادت داشتن به استفاده از عینک دودی، به منظور محافظت از چشم‌ها در مقابل اشعه ماوراء بنفش نور خورشید، توان تحمل چشمانتان در مقابل نور کاهش یافته است.
این نوع حساسیت و ترس از نور بی خطر است.
عدم تحمل نور درخشان می‌تواند یکی از عوارض افزایش سن باشد.
با افزایش سن به تدریج عدسی چشم ضخیم تر و کدرتر شده موجب پراکندگی و تقویت نور می‌شود، این همه می‌تواند حساسیت نسبت به نور به وجود آورد.
بیماری دیگر، که از شیوع کمتری برخوردار است، تخریب ماکولا نامیده می‌شود.
در این بیماری سلول‌های حساس به نور که در حالت طبیعی به سازش پذیری چشم نسبت به نور کمک می‌کنند، دچار آسیب دیدگی می شوند.
شایع ترین نوع این بیماری در بین افراد پیر رخ می دهد.
حساسیت نسبت به نور می‌تواند از علایم هشدار دهنده اولیه بروز گلوکوما باشد، گرچه در کنار این مشکل، ضعف دید و درد نیز بروز می کند.
تسکین علایم
هر مشکلی که به ناگهان رخ دهد باید در اسرع وقت توسط پزشک بررسی شود.
به طور مثال تشخیص گلوکوما در مراحل اولیه در حفظ بینایی حائز اهمیت است.
این که هنگام ورود از محیط روشن به محیط تاریک، در سازش پذیری سریع با مشکل مواجه شوید، می‌تواند از علایم اولیه تخریب ماکولا باشد.
با کمال تأسف کار زیادی برای این بیماران نمی‌توان انجام داد، و در نهایت ممکن است، دید دالانی و یا عدم توانایی دید مستقیم رخ دهد.
اگر مشکل چیزی بیش از حساسیت زیاد نباشد، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید.
عینک آفتابی مناسب تهیه کنید.
اگر نسبت به نور خورشید حساسیت دارید نیازمند عینکی هستید که سه خصوصیت داشته باشد،
- از عبور دست کم ۹۰ درصد از اشعه مضر ماوراء بنفش خورشید جلوگیری کند.
- به شما کمک کند در نورهای شدید و آزاردهنده بتوانید به آسانی ببینید.
- از تشکیل آب مروارید و تخریب ماکولا پیشگیری کند.
لنزها نیز باید بولاریزه (قطبی شده) باشند تا از شکست نور بازتابی خورشید جلوگیری کنند.
هنگام مصرف برخی از داروها چشم را بپوشانید.
حساسیت به نور، می‌تواند اثر جانبی مصرف برخی از داروها، از جمله موارد زیر باشد:
- ضد حساسیت‌ها
- آنتی بیوتیک‌ها
- داروهای ضدفشار خون
چنانچه در پی استفاده از برخی از این داروها احساس حساسیت نسبت به نور داشتید، حتما در برون از اتاق از عینک آفتابی استفاده کنید.
منبع: کتاب راهنمای کامل علایم و درمان بیماری‌ها برای خانواده
